بررسی اثر نوع آنزیم و غلظت کربن فعال بر کارایی حذف فنیل آلانین از شیر

فنیل کتونوری یک بیماری ارثی است که به دلیل فقدان یا نقص در فعالیت آنزیم فنیل آلانین هیدروکسیلاز پدید می آید. شدیدترین عارضه بالینی ناشی از آن، عقب ماندگی ذهنی غیر قابل برگشت است. امروزه، محدود کردن فنیل آلانین رژیم غذایی تنها راه مقابله با این بیماری محسوب می شود. هدف از این تحقیق، تولید شیر کم فنیل آلانین در مقیاس آزمایشگاهی به عنوان یک مکمل تغذیه ای برای بیماران فنیل کتونوری بود. به این ترتیب، می توان از شیر کم فنیل آلانین تهیه شده برای تولید انواع غذاها و نوشیدنی های مطلوب با محتوای فنیل آلانین کم استفاده کرد.
سه نمونه شیر هیدرولیز شده آنزیمی با استفاده از پروتئاز آسپرژیلوس اوریزا (1 گرم آنزیم به ازای 100 گرم سوبسترا) و پاپایین (1 گرم آنزیم به ازای 100 گرم سوبسترا) به صورت جداگانه و در ترکیب با هم (5/0 گرم از هر آنزیم به ازای 100 گرم سوبسترا) تهیه شد و کربن فعال در مقادیر مختلف (3/0، 9/0 و 5/1 گرم) برای حذف فنیل آلانین به کار رفت.
ترکیب پروتئاز آسپرژیلوس اوریزا با پاپایین (هرکدام به میزان 5/0 گرم به ازای 100 گرم سوبسترا) و در مرحله بعد از هیدرولیز آنزیمی، استفاده از 9/0 گرم کربن فعال، کمترین میزان نهایی فنیل آلانین را در برداشت.
از میان شرایط هیدرولیز به کار رفته، بهترین شرایط برای حذف فنیل آلانین استفاده از پروتئاز آسپرژیلوس اوریزا (5/0 گرم آنزیم به ازای 100 گرم سوبسترا) به همراه پاپایین (5/0 گرم آنزیم به ازای 100 گرم سوبسترا) و 9/0 گرم کربن فعال در مرحله بعد از هیدرولیز بود که باعث حذف 99% فنیل آلانین شد.