آندایزینگ تیتانیم در الکترولیت های اسیدی و بررسی مقاومت به خوردگی آن در محلول فیزیولوژیک PBS

تیتانیم فلز بسیار فعالی است که در معرض هوا یا محیط های حاوی اکسیژن، لایه نازک اکسیدی بر روی سطح آن تشکیل می شود. باتوجه به مقاومت به خوردگی کم این لایه اکسیدی در محلول های حاوی یون کلر (مانند محلول های فیزیولوژیک بدن)، با آندایزینگ تیتانیم، لایه اکسید تیتانیم با ضخامت های بیشتر و خواص مطلوب تر روی تیتانیم ایجاد می شود. در این مقاله، آندایزینگ تیتانیم در محلول های اسیدسولفوریک و اسیدفسفریک در شرایط گالوانواستات در دمای ̊C25 انجام شده و مقاومت به خوردگی نمونه های تیتانیم آندایز شده در محلول فیزیولوژیک (Phosphate-Buffered Saline) PBS بررسی شده است. نتایج نشان می دهند در این محلول ها، لایه های تشکیل شده ابتدا فشرده و سپس متخلخل (کاهش پتانسیل) و پایدار می شوند. این لایه ها تخلخل نسبتا بالایی دارند و بررسی های تفرق اشعه ایکس (XRD) نشان داد که ترکیب لایه های آندی ایجاد شده روی تیتانیم به صورت TiO2 (آناتاز یا روتیل) است و ساختار آمورف دارد. نتایج به دست آمده از بررسی های مقاومت به خوردگی نشان می دهند که مقاومت به خوردگی تیتانیم بسیار کم است و افزایش ضخامت این لایه، سرعت خوردگی را بسیار کاهش می دهد. همچنین عملیات حرارتی تیتانیم آندایز شده در دمای ̊C600 هیچ گونه تاثیری در مقاومت به خوردگی آن ندارد.