اثرات توام مواد بازدارنده رشد و جیبرلین بر رشد گیاهچه آرابیدوپسیس Arabidopsis thaliana

هدف از انجام این تحقیق بررسی اثرات توام جیبرلین با مواد شیمیایی بازدارنده رشد و مطالعه اثرات متقابل احتمالی آن ها بر جوانه زنی و رشد گیاهچه آرابیدوپسیس بود. بر این اساس اثر کلیه ترکیب های چهار غلظت از جیبرلین با پنج غلظت از ایزوکسابین و نیز کلیه ترکیب های همان غلظت از جیبرلین با پنج غلظت از اورایزالین به عنوان دومین بازدارنده رشد بر رشد گیاهچه آرابیدوپسیس در قالب دو طرح آزمایشی مستقل مطالعه شد. جیبرلین و ایزوکسابین تاثیر معنی داری بر رشد رویشی آرابیدوپسیس از خود نشان دادند ولی اثر متقابلی بین سطوح این مواد مشاهده نگردید. اورایزالین نیز اثرات معنی داری در سطح یک درصد بر طول ریشه و ضخامت مریستم گذاشت. روند عمومی اثر متقابل اورایزالین و ایزوکسابین با جیبرلین بر ویژگی های رویشی گیاهچه آرابیدوپسیس یکسان بود. در هر دو مورد اثر سطوح مواد بر افزایش و کاهش طول و ضخامت هیپوکتیل، ریشه و مریستم انتهایی از حالت خطی خارج شد. ولی سرعت و مقدار تاثیر آن ها با یکدیگر تفاوت آشکاری را نشان داد. سطوح بالای جیبرلین در اکثر سطوح ایزوکسابین و اورایزالین منجر به افزایش رشد هیپوکتیل گشت. با افزایش سطح ایزوکسابین و اورایزالین طول هیپوکتیل کاهش یافت ولی سرعت کاهش طول هیپوکتیل در سطوح مختلف اورایزالین بیشتر از سرعت کاهش طول هیپوکتیل در سطوح مختلف ایزوکسابین بود. سرعت افزایش ضخامت مریستم انتهایی در دو حالت مطالعه شده نیز شبیه سرعت کاهش طول ریشه و هیپوکتیل بود.