بررسی شاخص های روان سنجی پرسشنامه ی خودکارآمدی معلم

هدف از پژوهش حاضر، بررسی شاخص های روان سنجی پرسشنامه ی خودکارآمدی معلم (اسچانن- موران و وولفولک، 2001) است. بدین منظور، ساختار عاملی و پایایی مقیاس ذکر شده در یک نمونه ی 252 نفری از معلمان دوره های ابتدایی و متوسطه (128 زن و 124 مرد) که به روش نمونه گیری خوشه ایتصادفی انتخاب شده بودند، مورد واکاوی قرار گرفت. جهت بررسی روایی، از روش تحلیل عاملی اکتشافی توام با چرخش واریماکس استفاده شد. شاخص های مرتبط با کفایت نمونه و متغیرها جهت تحلیل عاملی، رضایت بخش بود. پس از انجام تحلیل عاملی، سه عامل خود کارآمدی در درگیر کردن دانش آموزان در امور تحصیلی، خودکارآمدی در روش های تدریس و خود کارآمدی در مدیریت کلاس، استخراج شد، که حدود 17/54 درصد از واریانس کل خودکارآمدی معلم را تبیین می کردند. بررسی پاپایی پرسشنامه نیز، آلفای برابر با 83/0 را به دست داد. نتایج کلی پژوهش نشان داد، که پرسشنامه ی خودکارآمدی معلم، جهت سنجش ابعاد خودکارآمدی معلمان مناسب بوده و می تواند نیازهای موجود را بر طرف نماید. همچنین یافته ها، به برتری معنادار خودکارآمدی معلمان دوره ی ابتدایی نسبت به معلمان دوره ی متوسطه اشاره داشت. تبیین تفاوت معنادار بین خودکارآمدی معلمان دوره های ابتدایی و متوسطه، بحث از جنبه های نظری و عملی یافته ها و ارایه پیشنهادهایی برای پژوهش بیشتر، پایان بخش مقاله ی حاضر می باشد.