بررسی تاثیر کاربرد ژئوگرید در روکش آسفالتی با استفاده از روش تحلیل عددی تفاضل محدود

در رویه های انعطاف پذیرکنترل تنش های کششی در زیر لایه آسفالتی، تنش فشاری روی بستر و افت و خیز کل روسازی بسیار مهم است. ترک های سازه ای در رویه آسفالتی ناشی از تنش های کششی در زیر آسفالت است. در مسیرهای روکش شده، کنترل این ترک ها از جهت افزایش و انتقال به لایه بالا از اهمیت بسزایی برخوردار است که با استفاده از محصولات ژئوسنتتیک با مدولاسیون بالا مانند ژئوگریدها و ژئوتکستایل ها می توان در رشد ترک های انعکاسی و نفوذ آنها به بدنه روکش جدید تاخیر ایجاد کرد. دستیابی به عملکرد مناسب لایه های ژئوگرید در کنترل ترک های انعکاسی وابسته به محل نصب و اجرای صحیح لایه ها است. در این تحقیق میزان تاثیر ژئوگریدها در طرح روکش آسفالتی جهت کنترل تنش و تاثیر بر گسترش ترک با لحاظ نمودن محل نصب ژئوگرید و همچنین عملکرد آن در کاهش تنش ها و تغییر شکل ها و طرح یک ضخامت بهینه برای روکش بررسی می شود. این مطالعه با کمک روش تحلیلی تفاضل محدود و استفاده از نرم افزار 2d flac صورت گرفته است و از مدل تئوری موهر - کولمب استفاده است. در نظر گرفتن معیار مقاومت برشی موهر – کلمب با مدل رفتاری الاستو- پلاستیک مزایایی چون سادگی معیار، خطی بودن، تعداد پارامترهای کم و پیش بینی رفتار مصالح اصطکاکی در ناحیه شکست برشی را دارد.