بررسی اثرات ضد تشنجی و آرام بخشی عصاره آبی - الکلی برگ گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis)بر تشنجات القائی ناشی از کاربرد پنتیلن تترازول در موش صحرا

کنترل و درمان بیماری های تشنجی مستلزم مصرف دراز مدت داروهای ضد تشنج است که با عوارض جانبی ناخواسته همراه می باشد. از این رو در دهه های اخیر تحقیقات وسیعی در زمینه استفاده از گیاهان دارویی جایگزین انجام گرفته است.
هدف از اجرای این تحقیق بررسی اثرات ضد تشنجی عصاره آبی- الکلی برگ گیاه بادرنجبویه (Melissa officinalis) بر تشنجات القائی ناشی از کاربرد پنتیلن تترازول در موش های صحرا نر نژاد ویستار بوده است.
پس از یکدست سازی حیوانات، به موش های صحرایی گروه های تجربی 1، 2 و 3 به ترتیب 50، 80 و 120 میلی گرم بر کیلوگرم عصاره آبی الکلی بادرنجبویه به صورت درون صفاقی تزریق شد. به موش های صحرایی گروه کنترل حلال عصاره به روش مشابه تزریق شد. نیم ساعت پس از تزریق عصاره، به موش های صحرایی کلیه گروه ها پنتیلن تترازول با دوز 80 میلی گرم بر کیلوگرم به صورت درون صفاقی تزریق شد و پس از آن رفتارهای اپیلپتیفورم حیوانات به مدت 60 دقیقه مورد بررسی قرار گرفت. میزان مرگ و میر حیوانات نیز تا 24 ساعت بعد ثبت شد.
در مقایسه با گروه کنترل، تجویز درون صفاقی عصاره در هر سه گروه تجربی موجب افزایش معنی دار (05/0p<) دوره تاخیری بروز مراحل مختلف تشنج شد. علاوه بر این میزان مرگ و میر از 90 درصد در گروه کنترل به ترتیب به 30، 50 و 60 درصد در گروه های تجربی 1، 2 و 3 تقلیل یافت.
از نتایج حاصل از این تحقیق می توان چنین نتیجه گیری کرد که عصاره آبی الکلی گیاه بادرنجبویه دارای اثرات بالقوه آرام بخشی و ضد تشنجی است و احتمالا از طریق سیستم گابارژیک اثرات خود را اعمال می کند.