نشریه آسیب های اجتماعی کودک و نوجوان
پیاپی 20 (زمستان 1396)

این پژوهش با هدف شناسایی و ارایه ی تصویری از انواع جرایم در پارک های شهر شهرکرد ارایه شده است. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و مبتنی بر گردآوری اطلاعات میدانی است. ابزار اصلی تحقیق، پرسش نامه است. جامعه آماری پژوهش را شهروندان شهر شهرکرد تشکیل می دهند که 393 نفر در 15 پارک مورد مطالعه قرار گرفتند. با استفاده از آزمون تی تک نمونه ای مشخص گردید که پارک های شهر شهرکرد به عنوان کانون جرم خیز شناخته نمی شوند؛ اما با توجه به مقایسه میانگین ها و از طریق توزیع بر اساس آمارهای فضایی پدیده ها و حوادث، روش های درون یابی و زیرمجموعه آن و لکه های داغ مشخص گردید که بیشترین تراکم جرایم در بوستان های دانش آموز، گلستان، امیر کبیر و کمترین تراکم جرایم در بوستان های پردیس، پاسداران، بوستان های جانبازان و تهلیجان است. از میان متغیرهای مورد بررسی؛ درگیری و چاقو کشی با میانگین 73/1 بیشترین میانگین و رتبه اول جرایم و مزاحمت برای دختران و زنان در بوستان با میانگین 70/1 در رتبه دوم قرار دارد و نزاع دسته جمعی، اخاذی و زورگیری به ترتیب با میانگین 52/1 و 51/1 کمترین میانگین و جزء رتبه های ششم و هفتم هستند.

وابستگی به مواد یا اعتیاد به مواد مخدر در همه مشاغل، سطوح تحصیلی و طبقه اقتصادی- اجتماعی دیده می شود و مختص به افراد و اقشار خاصی نیست. با توجه به شیوع بالای وابستگی به مواد و دشواری های درمان آن، تلاش در جهت شناسایی عوامل خطر ابتلا به این مشکل در جمعیت های مختلف بسیار ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سبک-های دلبستگی و آمادگی به اعتیاد در دانشجویان پسر و دختر دانشگاه علامه طباطبایی انجام شد. در این پژوهش تعداد 100 نفر از دانشجویان پسر و دختر (هر کدام 50 نفر) دانشگاه علامه طباطبایی به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت کنندگان پژوهش به وسیله پرسشنامه های سبک دلبستگی هازان و شیور و پرسشنامه آمادگی به اعتیاد زرگر مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج تحلیل همبستگی پیرسون نشان داد که رابطه بین سبک دلبستگی ناایمن با آمادگی به اعتیاد در دختران معنادار است، اما بین سبک های دلبستگی پسران با آمادگی به اعتیاد رابطه وجود ندارد. دختران دارای سبک دلبستگی نا ایمن گرایش بیشتری به اعتیاد دارند؛ اما بین سبک های دلبستگی پسران با آمادگی به اعتیاد رابطه ای وجود ندارد، این یافته ها مورد بحث قرار گرفتند.

هدف پژوهش حاضر، مقایسه ی تمایز یافتگی، سبک های هویت و خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان مدارس نمونه و عادی دوره دوم متوسطه شهرستان لردگان است. جامعه آماری پژوهش شامل تمامی دانش آموزان پسر و دختر دوره دوم متوسطه شهرستان لردگان که تعداد آنها در سال تحصیلی 97-96 بالغ بر4988 است. حجم نمونه شامل 276 دانش آموز از مدارس نمونه و مدارس عادی است که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای اندازه گیری شامل پرسشنامه 45 سوالی مولفه های تمایزیافتگی اسکورون و فریدلندر (1998)، پرسشنامه 40 سوالی مولفه های سبک های هویت بروزنسکی (1989) و پرسشنامه خود کارآمدی اجتماعی 25 سوالی کنلی (1989) است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار استنباطی و تحیل واریانس چند متغیری استفاده شد. یافته های پژوهش نشان داد که بین دانش آموزان مدارس نمونه و دانش آموزان مدارس عادی از لحاظ تمایز یافتگی (2 مولفه واکنش پذیری عاطفی و گریز عاطفی)، خود کارآمدی اجتماعی، مولفه های سبک های هویت (سبک هویت اطلاعاتی و تعهدهویتی) تفاوت معناداری (05/0> P) وجود دارد، اما در سطح (05/0> P) بین سبک هویت هنجاری، سبک هویت اجتنابی- سردرگم جایگاه من و هم آمیختگی با دیگران بین دانش آموزان مدارس نمونه و مدارس عادی تفاوت معناداری وجود ندارد.

سرزمین ایران با توجه به موقعیت ممتاز استراتژیکی و برخورداری از ثروت های سرشار خدادادی، همواره در معرض تهدیدهای خارجی قرار داشته و در این بین توجه به اصول پدافند غیرعامل برای کاهش آسیب پذیری باید در تمامی حوزه ها، از جمله معماری و شهرسازی مورد توجه قرار گیرد. در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای و اسنادی به تبیین اصول و مبانی پدافند غیرعامل که از مهم ترین راهبردها در حوزه معماری و شهرسازی است، پرداخته می شود و با نگاهی به ساختار موجود و پارادایم های نظامی در فضاهای شهری لازم است تا در بستر نگاهی جامع، اقدامات سیستم دفاع غیرعامل مورد توجه قرار گیرد تا افزایش توان و اقتدار نظامی و کاهش آسیب پذیری های کالبدی و انسانی از تجاوزات احتمالی، امکان وقوع یابد.

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزه های دینی بر پایبندی کارکنان به مبانی حقوق شهروندی، از طریق ایجاد همبستگی میان متغیرهای واکنش، دانش مذهبی و رعایت حقوق شهروندی صورت گرفته است. پژوهش حاضر به روش توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی کارکنان فرماندهی انتظامی استان چهارمحال و بختیاری است که در سال 1396 مخاطب برنامه های آموزشی عقیدتی- سیاسی بوده اند. ابزار اندازه گیری ، پرسشنامه محقق ساخته (برگرفته از مدل کرک پاتریک) با روایی صوری و محتوایی مورد قبول و میزان پایایی 77/0، در سه محور رضایتمندی (واکنش)، دانش مذهبی و رعایت حقوق شهروندی است که میان مخاطبین دوره های آموزشی توزیع شد. مخاطبین گروه آزمایش، 32 کلاس 1 ساعته برنامه آموزش گروهی را در بازه زمانی 9 ماهه دریافت نمودند که پس از پایان یافتن این ادوار، نتایج تحقیق نشان داد بین واکنش (رضایت) فراگیران نسبت به برنامه آموزشی انجام شده و بهبود رفتارشان در زمیته رعایت حقوق شهروندی، ارتباط مثبتی وجود دارد و از سوی دیگر میان ارتقای سطح ادراکات مذهبی و رعایت وظایف شهروند مدارانه کارکنان آموزش دیده، همبستگی مثبتی دیده شد؛ بنابراین میان واکنش فراگیران نسبت به آموزش های اجرا شده و سطح یادگیری آنها ارتباط و همبستگی وجود ندارد.

پژوهش حاضر با هدف بررسی عوامل موثر برخشونت خانگی علیه زنان و تاثیر آن برامنیت فردی واجتماعی دراستان چهارمحال و بختیاری انجام گرفت. روش پژوهش کیفی از نوع پدیدارشناسی بود. شرکت کنندگان دراین پژوهش عمدتا زنان آسیب دیده از پدیده خشونت خانگی بودند که در مصاحبه شرکت کرده و تا رسیدن به حداشباع اطلاعات با روش نمونه گیری هدفمند مورد بررسی قرار گرفته و نهایتا 15 نفر از آنان در این تحقیق مشارکت داشتند. اطلاعات با استفاده ازمصاحبه عمیق گردآوری و با بکارگیری روش هفت مرحله ای کلایزی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و به منظور اطمینان از صحت داده ها مفاهیم استخراج شده درمعرض دیدآنان قرار گرفت. یافته های این پژوهش پس از حذف کدهای مشترک شامل 202 کد مفهومی که نمایانگر وضعیت خشونت آنان بود، در دو مضمون اصلی دسته بندی شده که بیانگر نمودهای خشونت و عوامل موثر و تشدیدکننده آن و پیامدهای انواع خشونت بر امنیت فردی و اجتماعی زنان استان بود که زیرگروه های مختلفی را در بر می گرفت. بطورکلی آگاهی از وضعیت خشونت و میزان آن دراستان چهارمحال و بختیاری می تواند گامی موثر در جهت جلوگیری یا تقلیل پدیده خشونت خانگی در استان بوده و باعث شناخت بیشتر خانواده ها و مسیولان بویژه عوامل انتظامی و قضایی استان وارایه راهکارهای مناسب برای حذف رفتارهای آسیبی وعوارض وپیامدهای آن باشد.