نشریه مطالعات و پژوهش های اداری
پیاپی 14 (تابستان 1401)

در سنوات اخیر موضوع استفاده از ظرفیت های مردمی در جمع سپاری کشف تخلف و به ویژه مصادیق پدیده فساد مورد توجه و تاکید بسیاری از نهادهای ذی صلاح بین المللی و داخلی قرار گرفته است. بررسی پیشینه موضوع حاکی از آن است که وضع و اعمال الزامات ناظر یکی از پیش شرط های اصلی کاربرد موثر این سازوکار می باشد. این الزامات در هر سازمان، نظام حقوقی، قضایی و یا نظارتی می بایست حسب شرایط و محدودیت های حاکم تدوین و اجرایی گردند. در این کار مطالعاتی ضمن تشریح ضرورت کاربرد این سازوکار به بررسی پیشینه قوانین و مقررات داخلی ناظر بر کاربرد ظرفیت های مردمی در جمع سپاری کشف تخلف پرداخته شد. بررسی پیشینه موضوع در قوانین ملی حاکی از آن است که در اسناد متعددی به جنبه های مختلفی از موضوع اشاره گردیده که در متن این مقاله به تفضیل بدان ها پرداخته شده است. اما بررسی ادبیات موضوع و سوابق کشورها در اجرا و به کارگیری موثر این سازوکار گویای نیاز مبرم کشور به تدوین سند جامعی ناظر بر این موضوع می باشد.

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه اعتمادسازی و ارتقاء انگیزش با مشارکت مردمی در مدارس دوره اول متوسطه شهر تهران است.جامعه آماری برای رسیدن به این هدف 1300 نفر معلمان مدارس دوره اول متوسطه شهر تهران هستند که با شیوه نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای انتخاب شده اند. مونه پژوهش براساس جدول مورگان و کرجسی 270 نفر می باشند که شامل 180 معلم زن و 90 معلم مرد می باشد. در این پژوهش از پرسش نامه مشارکت مردمی، پرسش نامه اعتمادسازی و پرسش نامه انگیزش بر روی گروه نمونه و به منظور تحلیل نتایج از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون همزمان استفاده شده است. در این پژوهش داده های جمع آوری شده پس از ثبت در نرم افزار SPSS24 براساس روش های آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و استنباطی (تحلیل واریانس چندمتغیره) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته شده است. نتایج پژوهش نشان داد که بین مشارکت مردمی در معلمان مدارس دوره اول متوسطه شهر تهران با اعتمادسازی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد؛ همچنین، بین مشارکت مردمی با ارتقاء انگیزش رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

سازمان های غیردولتی نقش مهمی در سناریوهای جهانی ایفا کرده اند. اگرچه سازمان های غیردولتی توانایی قانونی برای انعقاد معاهدات بین المللی ندارند، اما می توانند بر روابط بین المللی تاثیر گذارند. آن ها با اعمال و عملکرد خود خلاهای دولت های مدرن را در بازنمایی آرمان های جامعه و تامین منافع آن پر می کنند. رشد تعداد سازمان های غیردولتی نشان می دهد که اهمیت، نفوذ، نمایندگی و مشارکت آن ها در جامعه بین المللی ضروری است، زیرا می توانند بین دولت ها و جامعه پیوند برقرار کنند. این مقاله با تکیه بر یک چارچوب نظری مختصر و خاص، توضیحی درباره سازمان های غیردولتی، جایگاه و نقش آن ها در حقوق بین الملل ارایه می کند و با تحلیل نمونه هایی از جمله کنوانسیون حقوق کودک، کنوانسیون منع مین و اساسنامه رم امکانی تامل برانگیز از تاثیر آن ها بر انعقاد معاهدات بین المللی فراهم شود.

پاسخگویی یک سازمان  باعث افزایش مشارکت عمومی شهروندان می شود. در این صورت تحقیق حاضر با هدف شناسایی تاثیر پاسخ گویی عمومی بر مشارکت در اداره ثبت احوال استان تهرن  انجام شده است. روش تحقیق مورد استفاده پیمایشی- همبستگی است . پرسشنامه های پاسخگویی عمومی و مشارکت عمومی منوریان و همکاران (1388). جامعه آماری این تحقیق مراجع کنندگان به اداره ثبت احوال در استان تهران است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد نمونه آماری 384 نفر تعیین گردیده و با روش نمونه گیری تصادفی پرسشنامه های پژوهش بین اعضای نمونه آماری توزیع گردیده است.  با توجه به غیر نرمال بودن توزیع داده ها، از نرم افزار اسمارت PLS 3 برای بررسی ارتباط بین پاسخگویی و مشارکت عمومی استفاده شده است که  نتایج بدست امده از ضریب استاندارد نشان دهنده وجود ارتباط مثبت و مستقیم بین ابعاد پاسخگویی و مشارکت عمومی است.

اغلب اعتماد هم به عنوان عامل موفقیت و هم پیامد مورد توجه در پژوهش های مشارکت، مطرح می شود، بدون آنکه تعریف دقیقی از آن ارایه شود و یا توجه شود که آیا امکان مشارکت در شرایطی که اعتماد کاهش یافته است اصلا وجود ندارد، فراهم است یا خیر؟ این مقاله درک نظری ما را از مفهوم اعتماد، توانایی مشارکت در غیاب اعتماد با نگاه به آن از دریچه حل تعارض، روان شناسی و قانون، توسعه می دهد. رشته های مورد بررسی در این مقاله، بر رویکردهای متنوعی برای بررسی اعتماد در سطوح بین فردی، بین سازمانی و سطوح حکمرانی تاکید دارند. همه این رشته ها هم بر این موضوع که اعتماد یک دارایی است، اتفاق نظر دارند و هم استراتژی های عملی برای ایجاد مشارکت در شرایطی که اعتماد کاهش یافته یا اصلا وجود ندارد، ارایه می دهند. با تکیه بر نظریه و ادبیات حل تعارض، روان شناسی و حقوق، تعریف زیر را از اعتماد مشارکتی ارایه می کنیم: اعتماد مشارکتی، نوعی ادراک فردی است که محصول ارزیابی ها، تجربیات و گرایشات فرد است که به آن اعتقاد دارد و مایل به عمل کردن براساس سخنان، اعمال و تصمیمات دیگران است. این امر می تواند شامل تکیه بر اصول، قوانین، هنجارها و رویه های تصمیم گیری باشد که انتظارات جمعی را به روشنی بیان می کند.

این مقاله به بررسی حدود و گستره مداخلات سازمان های غیردولتی در سازگاری با تغییرات اقلیمی می پردازد و حاکی از آن است که این مداخلات چندین ساله، موجب افزایش ظرفیت تطابق و سازگاری کشاورزان غنا با تغییرات آب و هوایی شده است. این مقاله با تکیه بر تجربیات کشاورزان مجمع شهرداری ساولوگو در غنا، به بررسی این موضوع می پردازد که آیا شیوه های سازگاری سازمان های غیردولتی، به اندازه کافی بومی شده و پیشرو هستند تا متضمن سازگاری پایدار باشند؟ مطالعه حاضر با بهره برداری از یک رویکرد کیفی در چارچوب پارادایم تفسیری قرار می گیرد. داده های این پژوهش، حاصل مصاحبه و بحث گروهی متمرکز با سازمان های غیردولتی و کشاورزان در شهرداری است.این مطالعه نشان می دهد که مداخلات مختلفی که موسسات، به ویژه سازمان های غیردولتی بین المللی در راستای توسعه ظرفیت کشاورزان برای مشارکت فعال آنان در فرآیندهای تغییر، جهت به حداقل رساندن تاثیرات منفی تغییرات آب و هوایی انجام می دهند، بسیار حیاتی و حایز اهمیت هستند. آنها به طورمستقیم و غیرمستقیم فعالیت هایی را به منظور ظرفیت سازی کشاورزان ایجاد می کنند. کارهایی همچون ارایه اطلاعات به کشاورزان در مورد تغییرات آب و هوا و تاثیر آن بر عملکرد و معیشت، ایجاد مهارت و دانش در کشاورزان برای رویارویی مناسب با تغییرات اقلیمی، پایه ریزی کارهای زیربنایی برای سرمایه گذاری های مختلف، کمک رسانی مستقیم جهت تحمل و از پس مخارج زندگی برآمدن، انجام کمک های مالی برای ایجاد سرمایه های معیشتی و تعهد هم افزایی در سیاست گذاری از جمله این فعالیت ها هستند. این عوامل تعیین کننده ظرفیت انطباقی، درون دادهای جالبی را از نظر راهنمای گزینه های مدیریتی فراهم می کند، مدیریتی که به دنبال افزایش ظرفیت سازگاری جوامع در مواجهه با تغییرات اقلیمی است. چنین نتایجی در روشنگری و اطلاع بخشی سیاست و عمل در سطح ملی و محلی، بسیار مهم و قابل توجه هستند.

توانمندسازی زنان و دختران و افزایش مشارکت ایشان در جامعه مدنی به کانون اصلی سیاست توسعه پایدار بین المللی تبدیل شده است. با این حال، تحقیق و مطالعه در نقش سازمان های مردم نهاد زنان که توانمندسازی روان شناختی و فمینیستی را در بریتانیا بهبود می بخشند، شکاف مطالعاتی وجود دارد. بنابراین، یافته های این مطالعه موردی کیفی عمیق، در سازمان های مردم نهاد زنان در کشور ولز بیان می شوند. این سازمان، با هدف توانمندسازی روان شناختی زنان و در نتیجه بهبود مشارکت مدنی زنان، فعالیت می کند. زنانی که با آنها مصاحبه شد، افزایش توانمندی روان شناختی فردی در خود را تجربه کردند، گروه های خواهرانه و دوستی های ماندگاری را تشکیل دادند و در جامعه مدنی، مشارکت بیشتری کردند. تمرکز این مقاله، بر روش هایی است که سازمان های مردم نهاد، نقش حیاتی در توانمندسازی فردی مصاحبه شوندگان، ایفاکردند و زنان با این مهارت ها، دارای توانمندی هایی می شوند تا امکان مشارکت مدنی، در آینده برای آنان فراهم شود. این مقاله، با بهره گیری از چارچوب توانمندسازی روان شناختی زیمرمن برای بیان بینش های جدیدی در مورد فرآیندهای ایجاد و توسعه مشارکت مدنی و توانمندسازی زنان، به رشته تحریر درآمد. این مقاله، بافت فمینیستی گروهی، علمی، تجربی و مفهومی دارد.

این مقاله، خواننده را با مساله ویژه ای که بر پیاده سازی و اجرای حاکمیت مشارکتی تمرکز دارد آشنا می سازد. هدف این مقاله، ارتقای شناخت ما از موضوعات مهم و پیچیده پیاده سازی حاکمیت مشارکتی است که این موارد را شامل می شود: 1. تقویت این فرآیند مشارکتی از طریق راهکارها و مدل های ابداعی و به منظور بهبود شناختی رایج درباره مسایل و مشکلات و نتایج جامعه. 2. تقویت تعامل بین خط مشی و سیاست گذاری و ارایه خدمات. 3. تلفیق نمایی از خدمات عمومی با یک نگرش سازمانی و میان سازمانی.