ماهنامه ادبیات داستانی
پیاپی 96 (آذر 1384)

کسانی که متون نظم و نثر گذشته را مطالعه کرده اند، به فراوانی دیده اند که در بسیاری از این آثار، نکته ها، مضامین، تعابیر و اصطلاحات مشابهی به کار رفته است، که گاهی ممکن است اصل آنها مبتنی بر توارد باشد. با این همه، در بیشتر موارد، می توان احتمال داد که پسینیان از آثار پیشینیان بهره برده اند، اما بنابر سنت ادبی فارسی، ذکر منابع مورد استفاده را لازم نمی دانسته اند. این امر، در متون داستانی و تمثیلی فارسی، مشهودتر است. ما بر آنیم که در این مقاله، ماجرای یک داستان را در پنج اثر، تحلیل و برری کنیم...