مجله پزشکی کوثر
سال هشتم شماره 2 (پیاپی 28، تابستان 1382)

مطالعات قبلی نشان داده اند که اعتیاد بوسیله اختلال در سیستم نرو ترانسمیتری سیستم عصبی مرکزی حاصل می شود. سرو تونین یکی از مهمترین نروترانسمیتر های درگیر در اعتیاد و هسته خلفی سجافی (NRD) نیز مهمترین جایگاه سنتز و رهایش این ماده میانجی می باشد. تحریک الکتریکی این هسته (NRD) می تواند منجر به رهایش سروتونین و نیز برخی از او پیوییدهای درون زا شود. در این تحقیق تحریکات الکتریکی(20Hz, 15μA,وPULSE WIDTH 0.5ms,و30min) در بخشهای قدامی هسته سجافی اعمال شد. در هر روز برای دو ساعت خود مصرفی مورفین انجام گرفت و در هر مرحله تعداد خود تزریقی و تعداد فشار دادن اهرم اندازه گیری شد. در پایان روز دهم علایم سندروم قطع مصرف مورفین از قبیل پرش، تکاندن بدن، راست شدن روی پاها و اسهال بوسیله ی تست نالوکسان بررسی شد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که اعمال تحریکاتی الکتریکی در NRD منجر به کاهش خود مصرفی مورفین و تاخیر در در وابستگی به مورفین در خلال یک دوره ده روزه شد. هم چنین اعمال تحریکات الکتریکی در NRD منجر به کاهش معنی داری در علائم سندروم قطع مصرف مورفین گردید. از آنجا که مصرف مزمن مورفین با تنظیم کاهشی باعث تضعیف سیستم نروترانسمیتری از قبیل سروتونین و دو پامین می شود، چنین تصور می شود که تحریکات الکتریکی در NRD باعث تقویت سیستم نروترانسمیتری سروتونین و او پیوییدهای درون زا می شود که این تحریکات در نهایت منجر به کاهش تمایل نسبت به مورفین می شود

مطالعه فوق به منظور بررسی اثر انجماد شیشه ای بر فراساختار بلاستوسیست های اولیه موش بوسیله میکروسکوپ الکترونی ترانسمیشن انجام شد.پس از تهیه ی بلاستوسیست های اولیه از موش ماده نژادNMRI و تقسیم آنها به دو گروه انجمادی و کنترل، گروه انجمادی به مدت 2 دقیقه در معرض EFS 40 که مخلوطی از اتیلین گلیکول، فایکلول 70 و سوکروز بود. قرار داده شد. بعد از جای دادن جنین ها در نی 25/0 میلی لیتری، به مدت 5-3دقیقه در معرض بخار نیتروژن قرار گرفته و سپس وارد نیتروژن مایع شدند. پس از ذوب، به مدت 5 دقیقه در معرض محلول5/0 مول سوکروزقرار داده شدند.وسپس همراه با گروه کنترل برای مطالعه با میکروسکوپ الکترونی ترانسمیشن آماده شدند. فیکساسیون اولیه با محلول گلوتارالدئید 3%، اسید تانیک 1% و فیکساسیون ثانویه با اسمیموم تتروکساید 1% انجام گردید. رنگ آمیزب برشهای 50-30 نانومتری با اورانیل استات متانولی 25% و سیترات سرب2/0%انجام و با استفاده از میکروسکوپ الکترونی ترانسمیشن و بزرگنمایی های متفاوت، مطالعه شدند. نتایج تحقیق حاضر حاکی از حفظ ساختمان طبیعی در گروه کنترل بود، در حالی که فرا ساختارسلولی گروه انجمادی آسیب هایی دیده بود، از جمله از بین رفتن میکروویلی ها و پارگی غشاء سلولی، به هم خوردن آرایش سیتو اسکلتن، آسیب میتوکندری ها، اتساع رتیکولوم اندوپلاسمیک و پارگی غشاء سلولی، به هم خوردن آرایش سیتو اسکلتون، آسیب میتو کندری ها، اتساع رتیکولوم اندوپلاسمیک خشن و دستگاه گلژی، در حالی که اتصالات بین سلولی در مقابل آسیب های ناشی از انجماد مقاوم بودند.نتایج حاضر نشان داد که انجماد شیشه ای عمدتا باعث ایجاد آسیب در ارگانل هایی می شود که در تشکیل حفره ی بلاستوسل، فعالیتهای متابولیک و سنتتیک شرکت دارندواز این رو تاخیر در از سر گیری فعالیت های متابولیک وسنتتیک در جنین های منجمد و ذوب شده قابل توجیه است. این صدمات احتمالا یا به دلیل سمیت اتیلن گلیکول، به عنوان ضد یخ نفوذ پذیر و یه به علت صدمه اسموتیک بواسطه تغییرات شدید فشار اسمزی می باشد. تغییر در شرایط انجماد و ضد یخ مورد استفاده و غلظت آنها ممکن است از صدمات وارده به ارگانلهای سیتوپلاسمی جلوگیری کند.

هسته ی لوکوس سرولئوس(LC) واقع درپل مغز در فرایند هایی نظیر درد، هوشیاری، یادگیری و حافظه دخالت دارد. نقش این هسته در یادگیری و حافظه از مدتها قبل مورد بررسی و بحث بوده است. با روش غیر فعال سازی برگشت پذیرتوسط بی حس کننده موضعی لیدو کائین می توان به تفکیک، نقش احتمالی این هسته را در مراحل مختلف یادگیری و حافظه بررسی کرد.در این تحقیق با استفاده از آزمون یادگیری احترازی غیر فعال (PAL)عملکرد LC در اکتساب، تثبیت و یه خاطر آوری حافظه ی موشهای سفید آزمایشگاهی نر بررسی شد.تزریق نیم میکرو لیترسالین و لیدوکائین (4%) به درون این هسته 5 دقیقه قبل از آموزش برای بررسی مرحله ی اکتساب و 360،90،5 دقیقه بعد از آموزش برای بررسی مرحله ی مرحله ی تثبیت و 5 دقیقه قبل از آزمون به خاطر آوری برای بررسی حافظه صورت گرفت. آزمون به خاطر آوری 48ساعت پس از یادگیری انجام شد.نتایج نشان داد که غیر فعال سازی LC قبل از آموزش، تاثیری بر یادگیری PAL ندارد اما باعث مختل شدن حافظه می گردد. (P<0.001)از سوی دیگر تزریق لیدوکائین پس از یادگیری از تثبیت حافظه جلوگیری کردو فقط حیواناتی که LC آنها 5 دقیقه بعد از یادگیری غیر فعال شده بود در مقایسه با گروه سالین حافظه ی کمتری نشان دادند (P<0.01) تزریق لیدوکائین 5 دقیقه قبل از آزمون به خاطر آوری به طور معنی داری سبب مختل شدن حافظه در مقایسه با گروه شاهد گردید.(P<0.001) باید متذکر شد که غیر فعال سازی LC تاثیری بر روی فعالیت حرکتی حیوانات آزمونی در مقایسه با گروه شاهد نداشت. در خاتمه به نظر می رسد که لوکوس سرولئوس اثر قابل ملاحظه ای بر روی اکتساب یادگیری احترازی غیر فعال ندارد اما بر تثبیت و به خاطر آوری آن مؤثر می باشد که نشان دهنده ی نقش نورونهای نورآدرنرژیک LC در این فرایند ها می باشد.

ترکیبات ارگانوفسفات در سطح گسترده در سراسر جهان به عنوان حشره کش در کشاورزی به کار می روند مسمومیت با این مواد یکی از مشکلات بهداشت جهانی است. سالانه حدود 3 میلیون نفر با این مواد مسموم و بیش از 200 هزار نفر جان خود را از دست می دهند. آنزیم بوتیریل کولین استراز پلاسمای انسان یکی از مواد کاندید در سم زدایی موادی که دارای پیوندهای استری کربوکسیلیک و فسفر یک هستند،می باشد. بوتیریل کولین استرازانسانی همچنین به عنوان یک بازدارنده ارگانوفسفت های با کاربرد نظامی است.دراین تحقیق بوتیریل کولین استراز تخلیص پلاسمای انسان با استفاده از مواد به دام انداز نظیر نشاسته و آگارزو یا از طریق پیوندکووالانت با استفاده از گلوتار آلدئید بر روی فوم پلی اوره تان تثبیت شد. آنزیم تثبیت شده در مقایسه با آنزیم محلول داراب پایداری بیشتری در دمای آزمایشگاه و 55 درجه ی سانتی گراد بود. خاصیت سم زدایی آن در آزمایش برون تن (Invitro) با استقاده از پاراتیون و متابولیت فعال آن پارااکسون انجام گرفت. نتایج نشان داد فوم دارای آنزیم فعال نسبت به فوم دارای آنزیم غیر فعال شده، حدود45% برای پاراتیون و 55% برای پاراکسون اثر مهاری را حذف می کند. در آزمایش درون تن (Invivo) گروه هایی از موش آزمایشگاهی جداگانه در محفظه ی تست گاز قرار گرفتند. گروه تجربی I از طریق فوم دارای آنزیم فعال و گروه III از طریق فوم دارای آنزیم کولین استراز پلاسما و گلبولهای قرمز در گروه III نسبت به گروهI به ترتیب 28و30%کاهش یافت. دربافت های دیگر نظیر مغز و عضله نیز این کاهش به ترتیب 29و23% بود. درنهایت ما بر این باوریم کولین استرازها آنزیم های مهمی در سم زدایی، دام اندازی و درمان مسمومیت با ارگانوفسفات ها هستند. شایسته است مطالعات آتی بیشتر در کولون کردن، بیان و تولید آنزیم های با کاربردنظامی معطوف گردد

نیاز به بلاستوسیت گاوی حاصل از تخمکهای بالغ یافته ی آزمایشگاهی و لقاح و تکوین جنین ها برای کارهای تحقیقاتی وعملی قابل دسترس ثابت شده است. رساندن محیط آزمایشگاه نزدیک به شرایط تخمدان در بالا بردن کیفیت تکوین جنین ها از اهداف مورد نظر است. در این مطالعه 1200 تخمک نارس گاوی از فولیکولهای 8-2 میلی متری برای مطالعه فاکتورهای موثر بر بلوغ و لقاح آزمایشگاهی و تکوین آنها به دست آمد، سپس تاثیر دو نوع مختلف سرم بر بلوغ آزمایشگاهی تخمکهای نارس و همچنین تاثیر هپارین ایرانی و دو نوع اسپرم بر میزان لقاح ارزیابی شد و از میزان تسهیم بعنوان ایندکس بلوغ آزمایشگاهی و نرخ لقاح استفاده شد. در نتایج حاص از دو نوع سرم استفاده شده بعنوان پروتئین کمکی، اختلاف معنی داری در بلوغ آزمایشگاهی تخمکها دیده نشده (p=0.017) در حالیکه در میزان تسهیم جنینهای حاصله با استفاده دو نوع مختلف اسپرم اختلاف معنی داری دیده شده (p=0.068) و استفادهاز هپارین ایرانی با دوز 20 واحد بین المللی در میلی لیتر قابلیت افزایش ظرفیت پذیری اسپرم را دارد و میزان تسهیم جنین ها را بهبود می بخشد. بر اساس نتایج حاص از این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که برای تولید جنین های حاصل از تخمکهای نابالغ، دستیابی به دوز مناسب هپارین ایرانی برای هر نوع اسپرم در بالا بر دن کیفیت جنین های تولیدی مورد نیاز می باشد

مواجهه با گازهای شیمیایی جنگی همچون سولفور موستارد (گاز خردل) موجب عوارض دو طرفه مخربی روی سطح قرینه و بافت ملتحمه و لیمبوس می گردد که به درمانهای دارویی طولانی مدت پاسخ نمی دهند. پیوند آلوگرافت لیمبوس (ALT) یک روش جراحی امید بخش برای این بیماران محسوب می شود که هدف از این مطالعه نیز ارزیابی پیامد یک ساله آن می باشد. در این مطالعه که در مرکز پزشکی بقیه الله الاعظم "عج" تهران انجام شده سه چشم از دو جانباز شیمیایی که دچار کراتوپاتی تاخیری شدید ناشی از مواجه با گاز خردل بودند تحت پویند آلوگرافت بافت لیمبوس با وجود عدم کنترل HLA در هر سه چشم موفقیت آمیز بود و باعث برگشت قرنیه به وضعیت پایدار، بازتوانی بینایی، بهبود عملکرد سیستم اشکی و کاهش چشمگیر مشکلات چشمی (نظیر فتوفوبی، درد، خارش و قرمزی) شد. حد بینایی از حد بسیار ضعیف (HM) تا حد10/6-10/2 اصلاح شد. هیچ گونه عوارض جانبی از تجویز سیکلوسپورین، همچنین شواهدی از رد پیوند مشاهده نشد. هر چند برای اظهار نظر قطعی، نیازمند بررسی طولانی تر این بیماران هستیم، پیگیری یک ساله هر سه پیوند انجام شده کاملا رضایت بخش بود. به نظر می رسد که پیوند آلوگرافت از دهنده ی اقوام نزدیک بیمار می تواند روش موثر و سودمندی در درمان کراتوپاتی های تاخیری، دو طرفه با گاز خردل باشد

آپاندیسیت حاد از شایعترین اورژانسهای شکمی است و بیماران باید بعد از تشخیص تحت عمل جراحی قرار گیرند. با توجه به این که احساس می شد که شیوع آپاندیست حاد در ماه های سال متفاوت باشد، لذا برای آگاهی از الگوهای اپیدمیولوژی این بیماری و به منظور چگونگی توزیع آن بر اساس روندهای زمانی این مطالعه در بیمارستان شهید بهشتی کاشان انجام گرفت. این تحقیق به صورت توصیفی با استفاده از داده های موجود بر روی کلیه افراد مراجعه کننده در تمام سنین طی سالهای 20-1418 که آپاندکتومی شده و تشخیص آن با توجه به گزارش پاتولوژیست مسجل شده، سپس سنین 70-15 سالگی به منظور احتمال وجوب روزه داری در سنین پایین و عدم توان جسمی در سنین بالا مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها با استفاده از پرسشنامه کتبی، داده های موجود در پرونده بیماران توسط پژوهشگر ثبت و با استفادهاز آمار توصیفی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفت. شیوع کلی آپاندیسیت حاد 110 نفر در هر صد هزار نفر و نسبت مردم به زن 2/1به روی1 و تعداد کل عمل های انجام شده در سنین 70-15 سه سال متوالی به ترتیب 424 نفر، 425 نفر و 407 نفر بوده است و نسبت آن در مردان 1⁄2 برابر زنان بوده است. شیوع آپاندیسیت طی سه سال در ماه های محرم به ترتیب 49، 48 و 46 نفر و در ماه شوال 54، 47،47 و در حالی که در ماه های مبارک رمضان 20، 25 و 17 نفر گزارش شده است. که از نظر آماری معنی دار می باشد (P<0.01). در حالی که میزان شیوع در ماه های دیگر سال تفاوت زیادی را نشان نمی دهد. با توجه به کاهش شیوع آپاندیسیت در ماه مبارک رمضان و احتمال تاثیر روزه داری بر میزان آپاندیست به ویژه رعایت رژیم غذایی بررسی های تحلیلی و تجربی بیشتری در این زمینه توصیه می گردد

نارسایی مزمن کلیه (CRF) بیماری است که اکثرا تا رسیدن به مرحله ی انتهایی بیماری کلیوی (ESRD) بدون علامت باقی می ماند. در نتیجه اکثریت این بیماران شناسایی نمی شوند. در حال حاضر آماری از شیوع CRF در جمعیت کشور وجود ندارد. این مطالعه جهت بررسی شیوع CRF در شهروندان استان تهران از سال 1379 آغاز شد. تعداد 4832 نفر از شهروندان استان تهران انتخاب شدند. ابتدا افراد از نظر تعیین سطح کراتینین سرم آزمایش شدند. افرادیکه سطح کرانتین بالا داشتند (زنان بالاتراز mg/dl 1.2 ومردان بالاتر ازmg/dl 1.5) تحت آزمایشات تکمیلی شامل معاینه کامل، آنالیز ادراری، اندازه گیری مجدد سطح سرمی کراتینی، جمع آوری وآزمایش ادرار 24 ساعته و سونوگرافی کلیه ها و سیستم ادراری قرار گرفتند. تعداد 222 نفردر مرحله ی اول غربالگری کراتینین بالا داشتند. بعداز انجام آزمایشات تکمیلی، در 10 بیمارcRFو(20/0% یا 2069 در میلیون) و در یک بیمار (02/0% یا 206 در میلیون)ESRD تشخیص داده شد. از 10 بیمار CRF, و6 نفر مرد و 4 نفر زن بودند و میانگین سنی در آنها 15/0±55/1 سال بود. از این تعداد سه نفر هیچ سابقه ای از بیماری زمینه ای نداشتند. سه بیمار دیابتیک بودند که یکی از آنها سابقه ی بزرگی پروستات (BPH) را هم ذکر می کرد. دو بیمار پر فشاری خون به همراه BPH داشتند و یک بیمار سابقه ی سنگهای متعدد کلیوی در هر دو طرف داشت. نتایج نشان داد که تعداد بیماران CRF در استان تهران بسیار بیشتر و در حد چندین برابر بیماران ESRD تحت درمان شناخته شده هستند. احتمالا ما در آینده شاهد یک افزایش ناگهانی و انفجار گونه در جمعیت بیماران دیالیزی و پیوند کلیه خواهیم بود. شناسایی زود هنگام این بیماران از طریق یک سیستم غربالگری جامع و منظم هم باعث کاهش مرگ و میر و ناتوانی و از کار افتادگی در بیماران شده و هم صرفه جویی چشمگیری را در هزینه های درمانی باعث می شود

موجودات زنده برای تداوم حیات خود نیاز به تعادل سیستم اسید و باز دارند. در بیمارانی که با بیهوشی عمومی تحت عمل جراحی قرار می گیرند اختلالات اسید و باز و به دنبال آن اختلال در فعالیت سیتسمهای قلب و عروق، تنفس و سیستم عصبی مرکزی و عصبی عضلانی ایجاد می گردد. در این تحقیق برآن شدیم تا با یک مطالعه توصیفی بر روی 60 بیمار، اختلالات اسید و باز و عوامل موثر در ایجاد این اختلالات در هنگام بیهوشی عمومی را بررسی کنیم. بیماران در سه گروه مساوی، جراحی شکم. جراحی اندامها و جراحی سر و گردن مورد بررسی قرار گرفتند. دمای مرکزی بدن، نوع و میزان مایعات دریافتی و در صورت نیاز میزان بیکربنات تزریقی ثبت گردید. نمونه خون شریانی جهت تعیین PH و گازهای خون شریانی در ساعتهای دوم، سوم و چهارم گرفته می شد.با گذشت زمان اسیدوز متابولیک در بیماران مشاهده می شد که با طولانی شدن زمان عمل جراحی تعداد بیمارانی که دچار اسیدوز می شدند.و شدت اسیدوز بصورت معنی داری افزایش می یافت (p<0.05). همچنین تعداد بیماران دچار اسیدوز و بیماران دچار اسیدوز نیازمند به درمان بطور معنی داری در گروه جراحی شکم و اندام ها بیشتر از گروه جراحی سرو گردن بود. (p<0.05). اگر چه بیماران در زول عمل جراحی دچار کاهش دمای بدن می شدند ولی این تغییرات ارتباط معنی داری با میزان اسیدوز نداشت. ارتباط معنی دار در اسیدوز ایجادشده با نوع مایعات تجویز گردیده. (نرمال سالین، رینگر و یا مخلوط این دو مایع) و هم چنین حجم مایعات دریافتی مشاهده نشد. به نظر می رسد که پایش وضعیت اسیدوز و باز بیمار در اعمال جراحی طولانی مدت به خصوص اعمال جراحی شکم و اندام ها یک ضرورت است.

در جنگ تحمیلی عراق علیه ایران هزاران نفر از رزمندگان ایران به دلیل کاربرد سولفورموستارد توسط رژیم عراق دچار بیماری های مزمن ریه شده اند که می توان به برونشیت مزمن، برونشیولیت، برونشکتازی، تنگی در تراشه و برونشهای اصلی و فیبروز ریه اشاره کرد. تلاش درمانی در این بیماران در محدوده کنترل علایم تنفسی، کاهش عوارض و درمان عفونتهای ریوی بوده و برای این منظور از کورتیکواستراوئیدها، ایمونوساپرسیوها استفاده شده است که در بهبود ضایعه کمک موثری نمی نماید و پیشرفت ضایعه باقی است و بیماران همچنان از ضایعات مزمن ریوی و ترشحات آن رنج می برنند. تنظیم پاسخهای ایمنی به تعادل. TH1 و TH2 بستگی دارد و مطالعات بافت ریه و خون در افراد متبلا به فیبروز ریه نشان داده است که یک نقص نسبی و با کامل از تولید TH1 از INF-? در مقایسه با سیتوکین های مترشحه از TH2 وجود دارد که پرولیفراسیون بیش از حد فیبروبلاست و تجمع و ذخیره کلاژن موجود ناشی از فعالیت بیش از حد TH2 در ریه باعث افزایش تعداد فیبروبلاست شده و سطح TGF-? زیاد و باعث تجمع کلاژن ها می شود. مطالعات نشان داده است کا گاما اینترفرون (INF-?)TH1 تظاهر ژن TGF-? را که یک فاکتورفیبروژنیک قوی است کاهش می دهد (Down Regulate) می کند. در این مطالعه 2 گروه افراد که از ضایعات مزمن ریوی ناشی از گاز خردل رنج می بردند به صورت اتفاقی انتخاب شده، یک گروه تحت درمان معمول و گروه دیگر تحت درمان با 200?gگامااینترفرون تزریقی به صورت 3 بار در هفته همراه با7.5mg/d پرونیزولون خوراکی به مدت یک سال قرار گرتفند و پارامترهای علایم بالینی (تنگی نفس، میزان بستری در بیمارستان، میزان نیاز به اکسیژن) و تستهای عملکرد ریوی (PFT) و HRCT، ABG بعنوان پایه و هر 1، 3، 6 و 12 ماه مورد مطالعه قرار گرفتند. از نظر عوارض جانبی دارو نیز عملکرد کلیه (BUN, Cr) و عملکرد کبدی (SCPT, SCOT, CPK, BIL) و شمارش کامل خون و پلاکت مورد ارزیابی قرار گرفت. در گروه Case تغییر قابل توجهی در علایم بالینی (کاهش تنگی نفس، کاهش میزان بستری در بیمارستان، کاهش نیاز به اکسیژن) نبت به گروه کنترل مشاهده گردید(p<0.001). از نظر تغییرات عملکرد ریوی (PFT) افزایش قابل توجه آماری روی FVC نسبت به گروه کنترل مشاهده شد (P<0.001). همچنین افزایش قابل توجهی در Pao2 بیماران تحت درمان نسبت به گروه کنترل دیده شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از داروی فوق نسبت به درمانهای معمول می تواند در روند پیشرفت ضایعات مزمن ریه که علایم بالینی و عملکرد ریوی را تحت تاثیر قرار می دهد موثر واقع شود.

سندرم حاد تنفسی (Sever Acute Respiratory Syndrome) وضعیتی است با علت ناشناخته که اخیرا در کشورهای آسیایی (چین، اندونزی، سنگاپور و ویتنام) شیوع یافته و همچنین در کشورهای مختلف آمریکای شمالی و اروپا گزارش شده است بیماری تا کنون میلیاردها دلار خسارت وارد نموده و صدها نفر به کام مرگ کشیده شده اند. در این مقاله یافته های اولیه اپیدمیولوژیک، کلینیکی و آزمایشگاهی 20 بیمار مبتلا به سارس در هنگ کنگ و کانادا بررسی شده است (10 بیمار از کانادا و 10 نفر از هنگ کنگ) و نمونه های خون، خلط و ادرار تمام بیماران به آزمایشگاه های بین المللی منطقه ای و ایالتی جهت مطالعه فرستاده شده است. محدوده ی سنی بیماران کانادایی بین 78-24 سال و 60 % آنها مرد بودن و محدوده ی سنی بیماران هنگ کنگی 72-38 سال بود (5 نفر مرد و 5 نفر زن). شایعترین علامت بالینی آنها تب و احساس کوفتگی بوده که با سرفه خشک و تنگی نفس ادامه یافته است در رادیوگرافی همه بیماران درگیری ریوی مشاهده شده است. لنفوپنی، افزایش لاکتات دهید روژناز، آمینو ترانسفراز کبدی و کراتین کیناز دیده شده است. درمانهای تجربی شامل آنتی بیوتیک، ریباویرین، کورتیکو استروئید و Oseltamivir بود. 10 بیمار از 20 بیمار نیاز به تهویه ی مکانیکی پیدا کردند و 5 بیمار فوت کرد. تمام بررسی های میکروبیولوژیک منفی بود. در آزمایشات ویرولوژیک به طریقه (RT-PCR) Reverse Transcriptase متاپنوموویروس و Novel Cornavirus از 10 بیمار به دست آمد. سارس حالتی است که همراه با موربیدیتی و مورتابیتی بالایی است. منشاء آن ویروسی بوده که از طریق قطرات تنفسی بیماران و تماس منتقل می شود. در مورد این که آیا متاپنوموویروس به تنهایی یا Novel Coronavirus یا هر دو آنها در ایجاد بیماری سارس نقش دارند یا نه احتیاج به تحقیقات و بررسی های بیشتر داریم.