فهرست مطالب

نشریه سوخت و ساز و فعالیت ورزشی
سال یکم شماره 1 (تابستان 1390)

  • تاریخ انتشار: 1390/04/04
  • تعداد عناوین: 7
|
  • تاثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر میزان گیرنده های استیل کولین عضله تند انقباض
    زینب گرگین، رضا قراخانلو *، عبدالحسین پرنو، سمیه رجبی، مهدی هدایتی صفحات 1-10
    هدف

    هدف این تحقیق تعیین تاثیر تمرینات استقامتی، مقاومتی و ترکیبی بر میزان گیرنده های استیل کولین عضله تندانقباض موش نر نژاد ویستار بود.
    روش پژوهش: در این پژوهش 30 سر موش نر ویستار (با میانگین وزن 15±220 گرم(به طور تصادفی به 4 گروه تقسیم شدند. حیوانات گروه استقامتی 12 هفته، هفته ای 5 روز و هر روز حداکثر 60 دقیقه روی تردمیل با سرعت حداکثر 30 متر بر دقیقه دویدند. در گروه مقاومتی، حیوانات در قفس فلزی با تور سیمی که دو بطری آب در بالاترین ارتفاع آن (12 متر) بود، نگهداری شدند و مجبور بودند از فنس سیمی اطراف قفس شان بالا بروند. در گروه ترکیبی، حیوانات 12 هفته، طبق پروتکل استقامتی، تمرین کردند، سپس در قفس های توری قرار گرفتند و تمرین مقاومتی انجام دادند. 48 ساعت بعد از آخرین جلسه تمرینی حیوانات بیهوش شدند و عضله درشت نی قدامی آنها جدا شده، در نیتروژن مایع منجمد قرار گرفتند و سپس در دمای 70 درجه نگهداری شدند. برای سنجش nAChR از کیت الایزا و برای تجزیه و تحلیل آماری از آزمون تجزیه و تحلیل واریانس و t مستقل استفاده شد.

    یافته ها

    نتایج نشان داد هر سه نوع تمرین، میزان nAChRعضله تند را افزایش دادند؛ یعنی بین میزان nAChR گروه تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی با گروه کنترل تفاوت معنی دار وجود داشت (01/0p<)، اما بین سه گروه تمرینی در میزان افزایش nAChR تفاوت معنی دار مشاهده نشد (41/0>p).

    نتیجه گیری

    تمرین می تواند عامل مهمی در افزایش AChR عضله باشد. تمرین ورزشی مانند تمرین استقامتی، مقاومتی و ترکیبی می تواند از طریق تسریع عوامل نروتروفیکی مانند CGRP که در ساخت و دسته بندی nAChR دخیل اند، در افزایش میزان این گیرنده ها نقش موثر داشته باشد.
    واژگان کلیدی: گیرنده استیل کولین، تمرین استقامتی، تمرین مقاومتی، تمرین ترکیبی، عضله تند انقباض

    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر یک دوره برنامه تمرینی دو اوجی بر برخی شاخص های استرس کبدی در دختران فعال
    شادمهر میردار، مایده سادات رئیسی، معصومه نوبهار صفحات 11-23
    هدف
    هدف این پژوهش بررسی تاثیر برنامه تمرینی دو اوجی به مدت یک هفته بر برخی شاخص های استرس کبدی شامل آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) و آلانین آمینوترانسفراز (ALT) دردختران فعال بود.
    روش پژوهش: بدین منظور 12 دانش آموز داوطلب دختر رشته تربیت بدنی با دامنه سنی 1816 سال و میانگین حداکثر اکسیژن مصرفی 4/3 2/35 میلی لیتر، کیلوگرم در دقیقه به طور تصادفی به دو گروه کنترل (5 نفر) و تجربی (7 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی برنامه تمرینی دو اوجی را به مدت یک هفته با شدت های 70، 80 و 90 درصد VO2max در سه روز اول و تکرار آنها در سه روز بعد بر روی چرخ کارسنج انجام دادند. گروه کنترل طی این دوره در هیچ فعالیت بدنی شرکت نکردند. از آزمودنی ها 48 ساعت قبل از تمرین، 24 ساعت بعد از روزهای 1،3 و 6 تمرین به صورت ناشتا خونگیری به عمل آمد. تجزیه و تحلیل یافته ها با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر و آزمون tمستقل در سطح معنی داری (05/0P≤) انجام شد.
    یافته ها
    نتایج حاکی از آن بود که مقادیر AST به تدریج با افزایش تعداد جلسات به صورت خطی افزایش معنی داری یافت و مقادیر ALT نیز24 ساعت بعد از اولین، سومین و ششمین روز تمرین افزایش معنی داری را نشان داد (05/0P≤).
    نتیجه گیری
    با توجه به اثر تمرینات دو اوجی در افزایش رها سازی آنزیم های کبدی که ممکن است با عدم بازیافت مناسب به حالت حادتری برسد، پیشنهاد می شود 24 ساعت زمان مناسبی برای بازیافت و جبران نیازهای سلولی و زیرسلولی با توجه به شدت های مختلف تمرینی نمی باشد.
    کلیدواژگان: استرس کبدی، آسپارتات آمینوترانسفراز، آلانین آمینوترانسفراز، برنامه تمرینی دو اوجی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی تاثیر مصرف حاد سلکوکسیب بر التهاب و استرس اکسیداتیو متعاقب فعالیت هوازی شدید
    بابک نخستین روحی، معرفت سیاه کوهیان، فایقه خوش خواهش صفحات 23-32
    هدف
    این پژوهش با هدف بررسی تاثیر مصرف حاد سلکوکسیب بر شاخص های التهابی (گلبول های سفید) و استرس اکسیداتیو (مالون دی آلدیید) اجرا شد.
    روش پژوهش: تعداد20 نفر مرد سالم و غیرفعال با میانگین و انحراف معیار (سن 5/45/25 سال، قد 2/7 3/177 سانتی متر و وزن 9/7 8/72 کیلوگرم)، به طور تصادفی به دو گروه تجربی (10 نفر) و کنترل (10 نفر) تقسیم شدند. نمونه های خون قبل، بلافاصله، 3 و 24 ساعت بعد از فعالیت گرفته شد. آزمودنی ها بعد از انجام حرکات کششی و گرم کردن 30 دقیقه با 75% حداکثر اکسیژن مصرفی روی نوارگردان دویدند. گروه تجربی و کنترل به ترتیب 100 میلی گرم کپسول سلکوکسیب و پلاسبو را بلافاصله و 12 ساعت بعد از دومین نمونه گیری مصرف کردند. گلبول های سفید (WBC)، کراتین کیناز (CK) با روش اتوآنالایزر و مالون دی آلدیید (MDA) با روش HPLC اندازه گیری شد. برای بررسی تغییرات درون گروهی از روش تجزیه و تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر با تصحیح بونفرونی و برای بررسی تغییرات بین گروهی از t مستقل استفاده شد (05/0P<).
    یافته ها
    تعداد WBC در هر دو گروه، 3 ساعت بعد از فعالیت افزایش معنی دار و 24 ساعت بعد از فعالیت کاهش معنی داری را نشان داد (05/0P<)،اما در بین دو گروه تفاوت معنی دار نبود، هرچند 24 ساعت بعد تعداد گلبول های سفید در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل در مقایسه با حالت استراحت کمتر بود. غلظت CK، بلافاصله، 3 و 24 ساعت بعد از فعالیت در هر دو گروه افزایش معنی داری داشت (05/0P<)، در بین دو گروه تفاوت معنی دار نبود، هرچند 24 ساعت بعد غلظت CK در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل بیشتر بود. میزان MDA بلافاصله بعد از فعالیت در هر دو گروه افزایش معنی داری داشت (05/0P<) اما در بین دو گروه تفاوت معنی دار نبود، هرچند در 24 ساعت بعد میزان MDA در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل بیشتر بود.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج به دست آمده می توان نتیجه گرفت که مصرف حاد سلکوکسیب تاثیری بر شاخص های التهاب، آسیب عضلانی و استرس اکسیداتیو ندارد.
    کلیدواژگان: سلکوکسیب، التهاب، پراکسیداسیون چربی، استرس اکسیداتیو
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر دو نوع نوشیدنی انرژی زا (زمزم و ایزواستار) بر پاسخ های متابولیکی به فعالیت تناوبی شدید کوتاه و بلندمدت در بازیکنان فوتبال
    محمدحسین علیزاده، سعید رستمی، محمد فرامرزی، علی خازنی صفحات 33-50
    هدف
    هدف این تحقیق بررسی تاثیر دو نوشیدنی انرژی زای زمزم و ایزواستار بر تغییر برخی شاخص های متابولیکی بازیکنان فوتبال بود.
    روش پژوهش: 48 فوتبالیست باشگاهی (24 زن و 24 مرد) با میانگین سن 7/4±7/18سال انتخاب و در دو گروه فعالیت تناوبی بلندمدت و تناوبی کوتاه مدت قرار داده شدند. هر گروه نیز به صورت تصادفی در سه گروه نوشیدنی زمزم (SD)، نوشیدنی ایزواستار (ID) و دارونما (P) تقسیم شدند. فعالیت تناوبی بلندمدت شامل 6 وهله فعالیت بود. به آزمودنی ها 15 دقیقه پس از صبحانه، 6 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن و در انتهای وهله های 1، 2، 4 و 5 یک میلی لیتر کیلوگرم نوشیدنی داده شد. همچنین در انتهای وهله 3 (در نیمه اول) 4 میلی لیتر کیلوگرم نوشیدنی مصرف کردند. سطح گلوکز، انسولین و تری گلیسرید خون پیش از فعالیت و بلافاصله پس از فعالیت تناوبی بلندمدت اندازه گیری شد. لاکتات خون در حالت استراحت، 3 دقیقه پس از نیمه اول و نیمه دوم اندازه گیری شد. فعالیت های تناوبی کوتاه مدت شامل سه وهله آزمونRAST با 10 دقیقه استراحت بود. آزمودنی ها 15 دقیقه پس از صبحانه و در انتهای هر وهله 2 میلی لیتر کیلوگرم نوشیدنی مصرف کردند. گلوکز و لاکتات خون در حالت استراحت و بلافاصله پس از هر وهله آزمون RAST اندازه گیری شد.
    یافته ها
    نتایج نشان دهنده افزایش معنی دار در میزان سطح انسولین و گلوکز خون بلافاصله پس از فعالیت بلندمدت در گروه های SD و ID بود (05/0≥P). همچنین، افزایش معنی داری در میزان سطح گلوکز خون 3 دقیقه پس از هر وهله آزمون RAST در گروه های SD و ID مشاهده شد (05/0≥P). در حالی که در هیچ یک از متغیرها تفاوت معنی داری بین گروه SD نسبت به گروه ID مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    به طور کلی، به نظر می رسد مصرف نوشیدنی انرژی زای زمزم و ایزواستار بصورت نسبتا یکسان باعث افزایش سطح گلوکز و انسولین خون پس از فعالیت های تناوبی بلند مدت شدند. بنابراین، با توجه به یافته های تحقیق حاضر می توان مصرف نوشابه انرژی زای زمزم را که محصول کشور است به ورزشکاران علاقه مند توصیه کرد.
    کلیدواژگان: نوشیدنی انرژی زای زمزم و ایزوستار، فعالیت تناوبی، آزمون اکبلوم، آزمونRAST
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیرتمرینات تناوبی فزاینده برنسبت تستوسترون به کورتیزول سرمی درکاراته کاران مرد نخبه
    مجید باغدارنیا، حجت الله نیک بخت، محمدعلی آذربایجانی صفحات 51-60
    هدف
    مطالعه حاضر با هدف بررسی تاثیرتمرینات تناوبی فزاینده برنسبت تستوسترون به کورتیزول سرمی درکاراته کاران مرد نخبه طراحی و اجرا شد.
    روش پژوهش: چهارده کاراته کار مرد آزمودنی های این پژوهش بودند.کلیه آزمودنی ها به مدت 5 هفته و هفته ای سه جلسه در یک برنامه تمرینی تناوبی شرکت نمودند. شدت و مدت تمرین از هفته اول تا پایان هفته چهارم هر هفته افزایش یافت و ازآغاز هفته پنجم تا پایان آن مجددا شدت و حجم تمرین به سطوح اولیه بازگشت (دوره تیپر). برای سنجش سطوح استراحتی و پس از فعالیت تستوسترون و کورتیزول، ده میلی لیتر خون سیاهرگی از آخرین جلسه فعالیت در پایان هفته چهارم و پنجم جمع آوری شد. غلظت هورمون ها با روش الایزا تعیین شد.
    یافته ها
    نتایج نشان داد که تمرینات تناوبی فزاینده تاثیرمعنی داری برغلظت تستوسترون، کورتیزول و نسبت تستوسترون به کورتیزول نداشت، اما دوره کاهش فشار تمرین موجب کاهش معنی داری در میزان غلظت تستوسترون شد، اما تاثبری بر غلظت کورتیزول و نسبت تستوسترون بر کورتیزول نداشت (05/0>P).
    نتیجه گیری
    بر اساس نتایج این مطالعه احتمال می رود که تغییرات حجم و شدت تمرین اینتروال با الگوی حرکتی کاراته تاثیری بر تعادل آنابولیک–کاتابولیک نداشته باشد.
    کلیدواژگان: تستوسترون، کورتیزول، تمرینات تناوبی، تیپر
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • بررسی روند زمانی پاسخ GH، Insulin، IGFI، IGFBP1 و IGFBP3 پس از فعالیت مقاومتی سنگین در مردان تمرین کرده و تمرین نکرده
    حمید رجبی، احسان سلیمانی فر، شیرین حسنی رنجبر، رامین حشمت صفحات 61-78
    هدف
    هدف این مطالعه بررسی اثر فعالیت ورزشی سنگین بر دستگاه IGFI و مطالعه روند زمانی تغییرات اجزای ترکیبی در مردان تمرین کرده و تمرین نکرده بود.
    روش پژوهش: 19 دانشجوی رشته تربیت بدنی (سن 44/1 ± 21/22 سال، قد 39/6 ±41/178 سانتی متر، وزن 86/7 ± 47/73 کیلوگرم) به عنوان گروه تمرین کرده و 15 دانشجوی رشته های دیگر (سن 91/1 ± 07/23 سال، قد 08/5 ± 02/174 سانتی متر، وزن 13/10 ± 47/70 کیلوگرم) به عنوان گروه تمرین نکرده به صورت داوطلب در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی های در هر یک از این دو گروه به روش تصادفی به دو گروه تجربی و شاهد تقیسم شدند. دو ساعت پس از صرف صبحانه، از آزمودنی ها نوبت اول نمونه گیری خون (T1) به عمل آمد. سپس آزمودنی های در گروه های تجربی فعالیت مقاومتی با شدت 8070% یک تکرار بیشینه (1RM) انجام دادند. بلافاصله بعد از فعالیت، از تمام آزمودنی های نوبت دوم نمونه گیری (T2) انجام شد. سپس، آزمودنی ها وعده دوم غذایی را دریافت کردند و نوبت های سوم (T3) و چهارم (T4) نمونه گیری به ترتیب 2 و 5 ساعت پس از صرف غذا، به عمل آمد. داده های بدست آمده با آزمون تجزیه و تحلیل واریانس برای اندازه گیری های مکرر، آزمون فریدمن و آزمون کروسکالوالیس مورد بررسی قرار گرفت.
    یافته ها
    یک جلسه فعالیت مقاومتی سنگین موجب افزایش معنی دار هورمون رشد (GH) در زمان T2 و کاهش معنی دار انسولین در طول تمام زمان های پس از فعالیت ورزشی و کاهش معنی دار در IGFBP3 در زمان T4 (05/0>P) در گروه تمرین کرده شد. در گروه تمرین نکرده هیچ تغییر معنی داری در هیچ یک از متغیرها مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    هرچند، نحوه پاسخ متغیرها در دو گروه تجربی تقریبا مشابه بود. همچنین فعالیت ورزشی هیچ اثر قابل توجهی بر سطوح IGFBP1 در طول زمان نداشت. روی هم، یافته های مطالعه حاضر نشان می دهد که فعالیت ورزشی شدید می تواند به تغییراتی در غلظت های خونی اجزای ترکیبی دستگاه IGFI منجر شود.
    کلیدواژگان: GH، Insulin، IGFI، IGFBP1، IGFBP3، فعالیت مقاومتی سنگین
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • هنجاریابی درصد چربی بدن ورزشکاران و غیر ورزشکاران نوجوان پسر شهر تهران
    عباسعلی گائینی، حمید اراضی*، مسعود یوسفی صفحات 79-89
    هدف

    پژوهش حاضر با هدف هنجاریابی درصد چربی بدن پسران ورزشکار و غیر ورزشکار نوجوان شهر تهران انجام شده است.
    روش پژوهش: 619 آزمودنی 11 و 12 ساله شامل 306 آزمودنی ورزشکار در 8 رشته ورزشی (با میانگین وزن 04/6 90/33 کیلوگرم و قد 89/6 39/142 سانتی متر) و 313 آزمودنی غیر ورزشکار (با میانگین وزن 61/7 18/33 کیلوگرم و قد 70/6 75/140 سانتی متر) به شکل تصادفی گزینش شدند و در این مطالعه توصیفی که به شکل میدانی انجام شده است، شرکت کردند. درصد چربی بدن آزمودنی ها با استفاده از کالیپر و اندازه گیری از دو نقطه سه سر بازویی و ساق پا انجام شد. در این پژوهش، درصد چربی بدن آزمودنی ها با استفاده از معادله اسلاتر محاسبه شد. با استفاده از شاخص های آمار توصیفی، هنجار درصد چربی بدن دو گروه ورزشکار و غیر ورزشکار به دست آمد. ضمنا تجزیه و تحلیل داده های پژوهش با نرم افزار SPSS و Excel انجام شد.

    یافته ها

    تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش نشان داد که هنجار درصد چربی بدن ورزشکاران بین 72/8 09/19 و هنجار درصد چربی بدن غیر ورزشکاران بین 36/873/18 قرار دارد. همچنین بین میانگین درصد چربی بدن ورزشکاران و غیر ورزشکاران تفاوت معنی داری وجود ندارد.

    نتیجه گیری

    با توجه به نتایج به دست آمده در این پژوهش، باید برنامه های فرهنگی در جهت افزایش آگاهی از پیامدها و تبعات زندگی کم تحرک به ویژه در دوران کودکی و نوجوانی مورد توجه قرار گیرد.

    کلیدواژگان: هنجار، درصد چربی بدن، ورزشکار، غیر ورزشکار
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • The effect of endurance, resistance and concurrent training on nicotinic acetylcholine receptor content in fast twitch muscle of Wistar male rats
    Gurgin Z., Gharakhanlou R., Parnow A.H., Rajabi S., Hedayati M Pages 1-10
    Aim

    Nicotinic acetylcholine receptors (nAChRs) are integral membrane proteins and prototypic members of the ligand-gated ion-channel super-family. The Purpose of the present study was to investigate the effect of endurance, resistance and concurrent training on the content of nAChR in fast skeletal muscles of male Wistar rats.

    Method

    Thirty male Wistar rats (220±15 gr) randomly were divided to four groups and followed 12 weeks of training according to the protocols. Animals of the endurance training group were exercised on treadmill for 12 weeks, 5 times a week, and 60 minutes a day at velocities up to 30 m/min. Animals of the Resistance group were housed in metal cage with a 2m high wire-mesh tower, with water bottles set at the top. Concurrent training group did both resistance and endurance trainings. Forty-eight hours after last session of protocols, animals were anaesthetized and the tibialis anterior (AT) was removed. For nAChR assay and for data analysis, ANOVA and independent- samples t- test were used.

    Results

    Data analysis showed that fast muscle nAChR content significantly difference between endurance, resistance and concurrent training groups with control group (P<0.01).

    Conclusion

    content of nAChR increased in the fast muscle by endurance, resistance and concurrent training protocols. It seems that these training protocols might lead to the remodeling of NMJ, part of which could be the increase in the content of nAChR probably through the role of neurotrophic factors, such as CGRP, which has been shown to contribute in the synthesis and clustering of nAChR.

    Keywords: Endurance training, Resistance training, Concurrent training, Nicotinic acetylcholine receptors, Fast muscle
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The effect of two-peak exercise training program on some of hepatic stress indexes in active girls
    Mirdar S.H., Raisi S., Nobahar A Pages 11-23
    Aim
    The objective of this research was to investigate the effect of two peaks exercise training program during one week on some hepatic stress indexes (AST, ALT) in active girls.
    Method
    Twelve physical education girl students with ranged between 16-18 years old and mean maximal oxygen consumption 35.2±3.4 ml/kg/min, was selected and divided randomly into an experimental (n=7) and control (n=5) groups. The subjects in the experimental group performed two peaks exercise training program during one week with 70%, 80%, and 90% VO2max intensities in the first three days and repeated in late three days. The control group did not perform any physical activity while the research was underway. Venous blood samples were obtained for analysis before the exercise and the 24 hours after one, 3, 6 days exercise sessions. Data were analyzed by using ANOVA with repeated measure test and independent t-test at significant levels p<0.05.
    Results
    The result of this study indicated that the value of AST increased progressively with increasing number of exercise sessions (p<0.05). In addition, the value of ALT was elevated significantly after 24 hours of 1, 3 and 6 days of training protocols (p<0.05).
    Conclusion
    According to the effect of two peaks, training program on increase the release of hepatic enzymes, that may be acute by lack of adequate recovery, we speculated that 24 h recovery period followed by a two peaks training program could not be sufficient for compensation of cellular and sub cellular demands regarding to different exercise intensities.
    Keywords: Hepatic stress, Aspartate aminotransferase, Alanine aminotransferase, Two peaks training program
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The acute effect of celecoxib administration on inflammation and oxidative stress following intensive aerobic exercise
    Khosh, Khahesh F., Siahkohian M., Nokhostin Rohi B Pages 23-32
    Aim
    The purpose of this study was to examine the effect of acute celecoxib administration on exercise-induced inflammation and lipid peroxidation markers.
    Method
    Twenty untrained, healthy male (age; 25.5±4.5 yr, weight; 72.8±7.9 kg, height; 177.3± 7.2 cm) were randomly assigned to treatment (T) and placebo (P) groups. Blood samples were taken before, immediately, 3h and 24h after exercise. Subjects ran for 30 minutes with 75% VO2max on treadmill and 100 mg celecoxib and placebo administrated immediately and 12h after the second blood sampling to T and P groups respectively. White blood cells (WBC) and creatine kinas (CK) were measured by an autoanalyzer and malondealdehyde (MDA) by HPLC. Data were analyzed using repeated measures analysis of variance (ANOVA) with bonferoni correction and unpaired t-test.
    Results
    WBC levels were significantly increased 3h and decreased 24h after exercise in both groups (P≤0.05), while there was no difference between the two groups, though WBC levels were lower 24h after exercise in the T group than P group. CK levels were significantly increased immediately, 3h and 24h after exercise in both groups (P≤0.05), but there was no difference between the two groups, though CK levels were increased 24h after exercise in the T group than P group. MDA levels were significantly increased immediately after exercise in both groups (P≤0.05) but there was no difference between the two groups, though MDA levels were increased 24h after exercise in T group than P group.
    Conclusion
    Acute celecoxib administration could not affect inflammation and oxidative stress
    Keywords: Celecoxib, Lipid peroxidation, Inflammation
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The effects of two type ergogenic beverages (Zamzam and Isostar) on metabolic responses to short and long high-intensity intermittent exercise in soccer players
    Faramarzi M., Alizadeh Mh, Khazeni A., Rostami S Pages 33-50
    Aim
    The purpose of this study was to determine the effects of two ergogenic drinks on metabolic indices changes in soccer players.
    Method
    Forty eight soccer players (24 women and 24 men) with mean age of 18.7 ± 4.7 years were selected as two groups, long-term and short-term intermittent exercise. Then, each group randomly was divided into three; Zamzam (SD), Isostar (ID) and placebo (P) groups. Long-term intermittent exercise includes six stages of exercise in two half time. Fifteen minutes after breakfast, players have drunk 6 ml/kg of beverage and 1 ml/kg at the end of stages 1, 2, 4, and 5. In addition, they drank 4 ml/kg at the end of third stage (1st half time). Before and immediately after long-term intermittent exercise, blood glucose, insulin and triglyceride levels were measured. Blood lactate was measured at rest, 3 minutes after the first and second half time. Short-term intermittent exercise, includes three complete stages of RAST test with 10 minutes rest. Fifteen minutes after breakfast and at the end of each stage 2 ml/kg beverage were drunk. Glucose and blood lactate levels were measured at rest and immediately after each stage of RAST test.
    Results
    Results showed that a significant increase in insulin and blood glucose levels after long-term activity in SD and ID groups. In addition, there was a significant increase in blood glucose levels at 3 minutes after every stage of the RAST test in SD and ID groups. However, in any variables, no significant difference was observed between ID and SD groups.
    Conclusion
    It seems that the use of Zamzam and Isostar relatively the same rate increase level of blood glucose and insulin after long-term high- intensity intermittent exercise. Therefore, we can recommend to athletes to consume synergy beverage of Zamzam which is produce in own country.
    Keywords: Ergogenic beverage, Zamzam, Isostar, Ekblom test, Rast test
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The effect of progressive interval training on serum testosterone to cortisol ratio in elite male karate athletes
    Baghdarnia M., Nikbakht H., Azarbayjani M Pages 51-60
    Aim
    The purpose of this study was to examine the effects of progressive interval training on serum testosterone to cortisol ratio in elite male karate athletes.
    Method
    Fourteen healthy, physically active males karateka with aged 20.36±3.43 yr, height: 175.71±5.96 cm, weight: 73.43±5.76 kg were recruited for participation in this study. All subjects trained three days a week for five weeks. The intensity and duration of exercise increased from first to fourth weeks and then return to the level of beginning in the fifth week (taper). To identify the level of testosterone and cortisol at rest and after exercise, 10 ml venous blood samples were collected before and immediately after exercise at the beginning of first week and at the end of fourth and fifth weeks.The hormonal assays were performed by using commercially available Enzyme Linked Immunosorbant Assay (ELISA) kits.
    Results
    No Significant difference was observed between concentration of serum testosterone, cortisol and testosterone to cortisol ratio in week one compare to week four. However, with reduction of training intensity at fifth week the concentration of testosterone significantly decreased (P<0.05).
    Conclusion
    For the base of these results, suggest that changes in volume and intensity of interval training with pattern of karate style not affected anabolic-catabolic balances.
    Keywords: Testosterone, Cortisol, Interval training, Taper
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Monitoring of time course response in GH, Insulin, IGF-1, IGFBP-1 and IGFBP-3 after heavy resistance exercise in trained and non-trained men
    Rajabi H., Soleymani Far E., Hasani Ranjbar S., Heshmat R Pages 61-78
    Aim
    This study aimed to investigate the effects of intense resistance exercise on IGF-1 system and monitoring time course of changes in its components.
    Method
    Nineteen healthy physical education students as trained group (age 22.21±1.44 years, height 178.41±6.39 cm, weight 73.47±7.86 kg) and fifteen healthy nonphysical education students as untrained group (age 23.07±1.91 years, height 174.02±5.08 cm, weight 70.47±10.13 kg) volunteered to participate in this study and each group were randomly divided into two experimental and control groups. Experimental groups performed one session of resistance exercise with 70-80% 1RM. Blood sampling was done 4 times, 2-hours after breakfast (Pre-test), immediately (T2), 4- (T3) and 7-hours after the exercise (T4). Blood samples were analyzed by RIA method. Two-way repeated measure (ANOVA), Friedman and Kruskal-Walis tests were used to analyze data.
    Results
    One session of resistance exercise was associated with a significant increase in GH at T2 (P<0.05), and a significant decrease in both insulin at all the post-exercise time points and IGFBP3 at T4 (P<0.05) in trained group. In untrained group no statistically significant changes was observed in any variables. However, variables changed similarly in both experimental groups. IGFBP1 did not change significantly at length of time.
    Conclusion
    In conclusion, the findings indicate that heavy resistance exercise can lead to changes in IGF-1 system components. The amount of change depends on subjects’ fitness and variables of exercise.
    Keywords: GH, Insulin, IGF, 1, IGFBP1, IGFBP3, Heavy resistance exercise
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Normative values of body fat percent of athlete and non-athlete male adolescents in Tehran city
    Gaeini Aa, Arazi H. Yusefi M Pages 79-89
    Aim

    The purpose of this study was to obtain normative values of body fat percent for athlete and non-athlete male adolescent in Tehran city.

    Method

    For this reason, 619 boys (11-12 years of age) including 306 athletes among 8 sports (with mean weight 33.9±6.0 kg and height 142.4±6.9 cm) and 313 non athletes (with mean weight 33.2±7.6 kg and height 140.5±6.7 cm) were selected randomly and participated in this descriptive study. Body fat percent calculated using slaughter equation and normative values of body fat percent for both athletes and non-athletes were obtained using descriptive statistics.

    Results

    The findings showed that normative values of body fat percent for athletes were in ranges of 8.72-19.09. Normative values of body fat percent for non-athletes were in range of 8.36-18.73. However, there were no significant differences between norms of body fat percent in athletes and non athletes.

    Conclusion

    With respect to result of this study, cultureal programs account into consideration for promotion knowledge about adverse effects of sedentary life especially in children and adolescents.

    Keywords: Norm, Body fat percent, Athlete, Non, athlete
    Abstract View Paper Original: Persian