آرشیو چهارشنبه ۲۴ اسفند ۱۳۸۴، شماره ۱۸۴۷۸
مدرسه
۱۰

صدای پای بهار می آید

سکینه عاشوری پاشاکی

اینجا ایران است؛ سرزمین طراوات و لطافت طبیعت.

اینجا ایران است و هرچه در طبیعت، پاک و دوست داشتنی است در اینجا هست، کوه، دریا، دشت، جنگل، رودخانه، آفتاب، آب و آسمان!

در قانون این طبیعت باشکوه، هر تولدی زیبا و شورانگیز است و اینک نوید تولدی دوباره به گوش می رسد. بهار فصل تولد و شکفتن است.

بهار که می رسد خیلی اتفاقها می افتد و مناظر زیبا و حیرت انگیزی خلق می شود؛ جوان شدن طبیعت، بازشدن شکوفه گل ها، جوانه زدن برگ درختان، سربرآوردن گیاه از خاک، عطرخوش نسیم فروردین، صدای دل انگیز رود، آفتاب مطبوع، ملایم و نوازشگر بهاری، نم نم باران، بوی برگ های خیس جنگل، جنگل دوباره متولد می شود.

صدای بال پرستو می آید، هزاران گنجشک بر شاخسار درختان نغمه سر می دهند، کبوتران در آسمان آبی به پرواز در می آیند، آواز چلچله ها شنیدنی است.

بنفشه ها زیر تنه درختان کهنه، سربرمی آورند و شکوفه های درختان چشم ها را می نوازد، بوی یاس و بنفشه می آید.

این همه زیبایی و طراوت، روح ما را به وجد می آورد و قلبمان را روشن می کند. این تازگی و نشاط طبیعت و احساس لطیفی که به ما دست می دهد، می تواند شروع یک حرکت مثبت در آغاز سال باشد، یک تغییر و تحول شایسته.

دعای تحویل سال یادتان هست؟ این دعای پرمعنا از زمین و زمان شنیده می شود «یا محول الحول والاحوال!»

در چنین روزها و شب هایی که مبهوت خلقت او می شویم، نگاه و احساسمان را به هستی تازه کنیم تا به سوی بهترین حال ها، رهنمون شویم.

صدای پای بهار می آید. به بهار فکر کنیم تا شاد، بانشاط و پرلبخند باشیم مثل طبیعت بهاری.