آرشیو سه‌شنبه ۲۲ فروردین ۱۳۸۵، شماره ۲۳۵۹۹
نظرها و اندیشه ها
۶

به مناسبت ربیع الاول؛

بهار آفرینش

تو جمال ذات سرمد که بدیع هر زمانی

تو به نصر حق موید که ربیع بی خزانی

همه خلق تو محاسن، همه خلق تو مکارم1

همه خوی تو محامد همه لفظ تو معانی

همه حرف تو حقایق، همه فعل تو فضایل

همه اسم تو معالی، همه رسم تو مبانی

همه لعل تو خداگو همه لحظ تو خداجو2

همه گام تو خدا سو، که سرآمد سرانی

همه خلق تو عظیم است،خجل از دمت نسیم است

همه خیر تو عمیم است که تو رحمت جهانی

تو که مولدت ربیع است، همه شان تو بدیع است

که به نام تو موشح شده مصحف و مثانی3

همه صحب تو سواران، همه فصل تو بهاران4

خجل از نم تو باران که محیط بی کرانی

همه عزم تو عزائم، همه وصف تو کرائم

همه صوب تو مراحم همه طرفتو تهانی5

همه در حق تو سفتی، همه ذکر حق تو گفتی

تو ز حق چهاشنفتی که امیر هر بیانی؟

"ارنی" نگفته دیدی ز خدا هر آنچه دیدی

که تو را "تری برازد نه جواب "لن ترانی"

تو حبیب حی مطلق، تو بشیر رحمت حق

که به یمن تو محقق شده رسم زندگانی

توفراز فتح ونصری،توقرارصدر "صدری"

همه صورت و تو معنی،همه پیکر و تو جانی

پی نویسها:

1اشاره به حدیث معروف: بعثت لاتمم مکارم الاخلاق

2- لحظ: نگاه

3- موشح، در اینجا به معنای مزین.بیت اشاره است به آیه شریفه: ولقد آتیناک سبعا من المثانی والقرآن العظیم (حجر،87)

4- صحب به فتح صاد؛ در اینجا مقصود تمام تابعان اسلام راستین می باشند و اشاره به حدیث شریف است که حضرت رسول اکرم صلی الله علیه وآله وسلم به امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند:اذاکان یوم القیامه جئت انت و شیعتک رکبانا... (بحارالانوار، ج7، ص237)

5- صوب به فتح صاد: جانب— طرف به فتح طا و سکون را: نیم نگاه– تهانی در اینجا به معنای جمع تهنیت است (نه تهانی مصدر باب تفاعل)