آماده کردن کودکان برای رفتن به مدرسه تنها مربوط به روزها و حتی ماه های قبل ازآغاز مدرسه نیست، بلکه جریانی به هم پیوسته است که باید در سال های قبل از دبستان برنامه ریزی و به تدریج اجرا شود تا در ضمن اجرای این برنامه ها کودک آرام آرام برای فعالیت های اجتماعی مستقل تر آماده شود و در نهایت روزهای آخر این برنامه ریزی منتهی گردد به ورود عینی به مدرسه و آمادگی برای تطبیق با مدرسه به معنای خاص آن.

نگرانی ها و اضطراب های ناشی از رفتن به مدرسه مختص کودک نیست، بلکه ما بزرگ ترها هم از این بابت دچار دلشوره ها و نگرانی هایی هستیم که بدون هیچ تردیدی بررفتار فرزند ما نسبت به شروع مدرسه اثر می گذارد.