این همان صحبتی است که می گویم از یک جایی و از یک مقطعی این حرکت در نمایشنامه نویسی متوقف شد ولی در اجرا همچنان پیگیری شده است. در نمایشنامه نویسی متوقف شد به خاطر همان ضایعه و همان طرز فکر در جریانی که حضور خودش را در نفی گذشته می بیند. جریانی که اعتقاد دارد به نمایشنامه نویسی بدون الگو، نفی گذشته، خلق دوباره جهان از ما، جهان معنا ندارد و تاریخ ندارد به غیر از زمانی که ما هستیم، ما در خودمان زاده می شویم و در خودمان از بین می رویم. شاید جای تعجب باشد که برای جشنواره فجر حدود 500 عنوان متن می آید، برای جشنواره بانوان 350 عنوان متن می آید، برای فلان جشنواره حداقل 200 عنوان متن می آید و از میان