چند ماهی بود که گروه هایی از جوانان، دانشجویان و کارگران فرانسوی در اعتراض به تصویب قانونی که به نظر آنان امکان بیشتری برای اخراج کارگران جوان به کارفرمایان می داد، به اعتصاب و اعتراض دست زدند و عقب نشینی دولت با توجه به گسترش روز افزون اعتراضات دور از ذهن نبود. با وجود شدت درگیری ها در خیابان و دانشگاه، اعتراضات به هیچ وجه ساختارشکن نبود و هدف غایی آن لغو قانون جدید کار بود و معترضان دامنه مطالبات خود را به مرور افزایش ندادند. اگرچه ماهیت دموکراتیک حکومت فرانسه و جابه جایی مداوم قدرت بین چپ ها و راست ها، اجازه انباشت مطالبات مردم را نمی دهد که به صورت انفجاری بروز نماید، اما معترضان فرانسوی