اکبر گنجی چهره جنجالی روزنامه های دوم خردادی رفته پاریس و در یک نشست ضد انقلاب حرفهای جالبی زده است. او در نشستی که عبدالکریم لاهیجی ضد انقلاب فراری پاریس نشین نیز حضور داشت، گفته است:

- من ضد انقلابم و به این موضوع افتخار می کنم

- خاتمی و اصلاح طلبان در تلقی خوش بینانه بی عرضه هستند و در تلقی بدبینانه خائن تلقی می شوند

- من مجازم هر وقت خودم تشخیص دادم دین خود را تغییر دهم

- من با رژیم جمهوری اسلامی مخالفم

- و... (1)

نمی دانم اصلاح طلبانی که در ایران از اکبر در روزنامه های خود تجلیل می کنند این مواضع را خوانده اند یا خیر؟! او در این مواضع گاهی اهانت، گاهی دروغ و گاهی تهمت را پیشه خود کرده و در باب انقلاب و جمهوری اسلامی ره تشویش اذهان و مشوش گویی را پیموده است. قطعا رفقای او در ایران خواهند گفت: هنگام ادای این کلمات متناقض او در حالت طبیعی نبوده است.

اما بعید است کسی از تهران به پاریس برود و دچار این حجم آشفته گویی بشود.

در اندازه و حد این آشفته گویی همین بس که پیرمردی مثل عبدالکریم لاهیجی ضد انقلاب که آخرین روزهای حیات خود را می گذراند در همان نشست طی سخنانی در تکریم آزادی اندیشه گفت: “در سالهای آغازین انقلاب من و گنجی در دو جبهه بودیم امروز مایلم به او بگویم؛ به جبهه طرفداران حقوق بشر خوش آمدی!”

به آقای لاهیجی باید بگویم، شما متوجه اظهارات اکبر نشدی او گفته؛ “من مجازم هر وقت تشخیص دادم عقیده و دینم را عوض کنم.” نباید فراموش کنید که اکبر مدل 57 انقلابی و طرفدار جمهوری اسلامی بود، اکبر مدل 85 به گفته خود ضد انقلاب و مخالف جمهوری اسلامی است. اگر روزی برسد که ما انشاء الله شاهد اکبر مدل 90 باشیم و او بگوید عقیده ام را عوض کرده ام و طرفدار انقلاب و جمهوری اسلامی هستم چه باید گفت! آیا جناب عبدالکریم فکر این را کرده اند که آن روز اگر زنده ماند، به اکبر چه بگوید؟!

پی نوشت:

1- سایت روز آنلاین 31/3/85