در باب شناخت تجدد (مدرنیته) و به تبع آن سنت، دوگونه شناخت مطرح گردیده است. یکی اینکه برای تمدن جدید غرب و مدرنیته روح و کلیتی حاکم قائل باشیم و بگوییم که در گردونه این تفکر همه چیز در هیئت کلیتی جداناپذیر به هم تنیده شده اند و هرگاه به یکی از عناصر این جریان روی آوریم به ناچار باید به تحلیل و فهم دیگر عناصر آن نیز بپردازیم(1) و معتقد به این امر گردیم که مدرنیته صرف یک لفظ و واژه و یا یک مفهوم و رای واندیشه که در برهه ای از زمان پدیدار گشته نیست، بلکه یک حقیقت تاریخی است که در همه جای عالم کم و بیش سرایت کرده و به درجات مختلف- شدت و ضعف- در سراسر زمین تحقق یافته است و مقصود از مدرنیته نه صرف