در دهه اخیر شاهد ظهور و حضور فراگیر دانش میان رشته ای به نام «مطالعات فرهنگی» بوده ایم که با وجود این حضور پررنگ همچون نشانه ای «چند معنایی» باقی مانده است. مطالعات فرهنگی، مطالعه فرهنگ به صورت آکادمیک است اما هنوز صاحبنظران بر سر این که «فرهنگ چیست؟» متفق القول نشده اند. با این حال واژه «فرهنگ» یکی از پربسامدترین لغت های کاربردی ما است. مردم دغدغه استقلال فرهنگ ملی شان را دارند و در عین حال نگران آنند که آیا در مقام فرد به اندازه کافی «با فرهنگ» هستند. اهل نظر درباره ممکن و مطلوب بودن زندگی در جامعه ای «چند فرهنگی» اندیشه ورزی می کنند. اقتصاددانان و سیاستمداران نیز درباره «صنعت فرهنگ سازی» و رویکردهای فرهنگ محور تامل می کنند و تا این حد درک از معنی فرهنگ در خرد جمعی وجود دارد بدون این که مؤلفه های معنایی فرهنگ تعیین و تعریف دقیق و صریحی از آن به دست داده شده باشد.

کتاب «درآمدی بر نظریه فرهنگی معاصر» در قالب طرح زمینه های تاریخی و سویه های نظری مطالعات فرهنگی پارادایم های اصلی نظریه فرهنگی را در 7 فصل ارائه می دهد و مسائل و مناقشات اصلی و رایج در حوزه مطالعات فرهنگی را مورد بحث و تحلیل قرار می دهد. 7 فصل کتاب چنین عنوان گرفته اند.

1. مطالعات فرهنگی و نظریه فرهنگی

2. ادبیات و جامعه: از فرهنگ گرایی تا ماتریالیسم فرهنگی.

3- نظریه انتقادی: از نقد ایدئولوژی تا جامعه شناسی فرهنگ

4. نشانه شناسی: از ساختارگرایی تا پساساختارگرایی

5. سیاست فرهنگی تفاوت

6. پسامدرنیسم و نظریه فرهنگی

7. نقد فرهنگی و سیاست فرهنگی