مجری / مجریان: فریبا سلحشور، سیدرضا مظلوم، علی هادی، ابراهیم میرحسینی

محل اجرا: دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی مشهد

بیان مسئله: بسیاری از اعمال جراحی فقط با به کارگیری روش های مختلف بیهوشی میسر است. برای اداره بیهوشی بیماران، نیاز به تیم ماهر بیهوشی و امکانات طبی تخصصی می باشد. به نظر می رسد که فارغ التحصیلان کاردانی بیهوشی پس از اتمام تحصیل جهت شروع به کار درمراکز بالینی به مهارت کافی نمی رسند.

اهداف: تعیین دیدگاه کارکنان و دانشجویان رشته هوشبری در مورد مدت آموزش تئوری و عملی

روش اجرا: پژوهش حاضر مطالعه ای توصیفی و تحلیلی است که بر روی 133 نفر انجام شده است. جامعه پژوهش تمام واحدهای پژوهش می باشد. ابزارهای مورد استفاده عبارت است از: 1- فرم تعیین مشخصات فردی 2- اطلاعات مربوط به اهداف 3- اطلاعات مربوط به مقایسه آگاهی و عملکرد می باشد. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از جدول توزیع فراوانی و آزمونهای آنالیزی و همبستگی پیرسون و کای اسکوئیر استفاده شده است.

نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که 9/57 درصد مونث می باشند، 4/68 درصد شاغل در بیمارستان های آموزشی و 7/91 درصد کاردان هوشبری می باشند، 9/60 درصد سطوح آگاهی متوسط و 4/56 درصد عملکرد متوسط دارند، 9/57 درصد افراد مورد مطالعه اظهار داشته اند که در مدت گذراندن دروس تئوری مهارت بالینی کافی را کسب نکرده اند، 4/56 درصد افراد اظهار داشته اند که مدت کارآموزی کافی نبوده است، 4/59 درصد افراد مورد مطالعه اظهار داشته اند که مدت دو سال جهت آموزش کافی نمی باشد، میانگین آگاهی افراد مورد مطالعه به صورت معنی داری بیشتر از عملکرد آنها است و رابطه مستقیم وجود دارد. 40/59 درصد افراد اظهار داشته اند که مدت دو سال جهت فراگیری مطالب آموزشی تئوری کارآموزی بیمارستانی و عرصه کافی نبوده است، 7/61 درصد اظهار داشته اند که ادامه تحصیل فارغ التحصیلان کاردانی هوشبری در رشته پرستاری ناپیوسته کمک موثری در بالابردن مهارت بیهوشی از بیماران کاندید جراحی نمی کند، 7/76 درصد افراد با پذیرش دانشجو در مقطع لیسانس بیهوشی و ادامه تحصیل در گرایش های بیهوشی تخصصی مانند رشته پرستاری و مامایی موافق بوده اند.