چنان چه در قرارداد لیزینگ ذکر شده باشد، مستاجر اختیار دارد که در پایان مدت قرارداد، دارایی مورد اجاره را خریداری کند قیمت این خرید ممکن است ارزش باقی مانده ارزش منصفانه بازار دارایی (FMV) یا قیمتی اسمی (مثلایک دلار) باشد.

اختیار تجدید قرارداد

چنان چه در قرارداد لیزینگ ذکر شده باشد، مستاجر اختیار دارد که در پایان مدت قرارداد آن را با نرخی معین برای یک دوره دیگر تجدید کند. معمولامبلغ اجاره های پرداختی مستاجر در دوره ثانویه کم تر از دوره اولیه است.

لیزینگ مالیاتی

لیزینگ مالیاتی، قرارداد لیزینگی است که از دید مالیاتی «اجاره» محسوب می شود. در لیزینگ مالیاتی، موجر مالک مالیاتی دارایی مورد اجاره باقی می ماند و درآمد اجاره را گزارش و استهلاک مالیاتی را از آن کسر می کند. مستاجر نیز هزینه های اجاره (اجاره بهای پرداختی) را از درآمد مشمول مالیات خود کسر می کند.

لیزینگ مالیاتی در ایالات متحده به لیزینگ واقعی (True lease) هم موسوم است.

از نظر مالیاتی، لیزینگ مالیاتی به لیزینگ غیرمالیاتی ارجحیت دارد.

لیزینگ غیرمالیاتی

در صورتی که قرارداد لیزینگ، از دید مالیاتی، اجاره محسوب نشود; بلکه به عنوان وام در نظر گرفته شود، به قرارداد لیزینگ غیرمالیاتی اطلاق می شود. در لیزینگ غیرمالیاتی، موجر درآمد بهره را به عنوان درآمد مشمول مالیات نشان می دهد و مستاجر هزینه بهره و استهکلات را از درآمد مشمول مالیات خود کسر می کند.

این که قرارداد لیزینگ از دید مراجع مالیاتی، مالیاتی (واقعی) فرض شود یا غیرمالیاتی، به قوانین مالیاتی هر کشور بستگی دارد.

معمولالیزینگ عملیاتی لیزینگ مالیاتی و لیزینگ مالی، لیزینگ غیرمالیاتی محسوب می شود. اما این قاعده عمومیت ندارد.