مای اول - خیابان - رقص وآواز

دخترمی خونه وپسرمی رقصه، با آکاردئون قدیمی ودوتا تبنک کوچک، آهنگی قدیمی ومعروف برای مردم زنده می شه واونا به ازای یک لبخند زیرلب، دستشان به جیبشون می ره.

این چند نفراکیپیند که هرروزدریکی ازخیابانهای پایتخت نه چندان زیبای ما، برای پول وشاید شادی مردم می گردن ومی خوانن، همانجا گرسنه می شن وهمانجا هم سیر! ومعلوم نیست ازاین پول های مچاله سبزوقرمزوخاکستری که هرشب توی جیبشون می کنن، چقدربرای خودشون می مونه. شب های قبل، بساط آهنگ وآوازکساد بود وفقط فال حافظ و... را به عابرا فروختن و حالاامشب باید کمبود پول روجبران کنن! آخه مردم واسه آهنگی که شادشون می کنه، بیشتر