گریه امان الهه را بریده بود. 38 ساله بود اما چین و چروک های نقش بسته در صورتش حکایت از دردها و رنج های فراوان زندگی اش داشت.

او در حالی که دو فرزند قد و نیم قدش را به دنبال خود می کشید با دستانی لرزان قطره های اشک را از صورتش پاک کرد و وارد دادسرا شد. محیط آنجا برای فرزندان زن جوان رعب آور بود. آنها بغض کرده و با چشمانی نگران به مادر و اطرافیانشان نگاه می کردند.

گوشه چادر مادرشان را در مشت های کوچک و گره شده خود محکم فشرده بودند، حتی برای یک لحظه از او جدا نشدند. زن همراه دو فرزندش وارد شعبه شد. الهه در حالی که رنگ به صورت نداشت، به سوی بازپرس رفت و خودش را معرفی کرد. بازپرس نیم نگاهی به زن و فرزندانش انداخت وبه او گفت تا خواسته اش را بیان کند.