«... ناتانائیل، چه وقت همه کتاب ها را خواهیم سوزاند؟...» آندره ژید/ مائده های زمینی

زمانی در یکی از یادداشت های نشریه صلح سبز گفته بودم که ضعف در حوزه های نظری محیط زیست یکی از مشکلات اساسی پیش روی فعالان این حوزه است. در دوره زمانی دهه هفتاد که توجه به محیط زیست به عنوان یک موضوع اجتماعی تازه، حساسیت های زیادی را در بین فعالان اجتماعی برانگیخته بود، شاید این دغدغه تا حدی قابل دفاع بود. اما به نظر می رسد اندک فعالان این عرصه، بی آنکه قدم مهمی در تولید دانش برداشته باشند، نوشتن پراکنده درباره بحران محیط زیست را تنها وظیفه خود فرض کرده اند و اسیر حرف زدن های بی پایانی شده اند (شده ایم).