«شهربانو رضایی» همانند دیگر مادران شهدا با آرامش، صبر و استقامتی که در چهره دارد هم صحبتمان می شود. خلیی دلم می خواهد تمام کالبد، گوش شوم و هر آنچه را می بینم و می شنوم به خاطر بسپارم. ابتدای گفت وگویمان درد دل های صادقانه دل شکسته مادری است که اگر چه لبخند بر لب دارد اما راز درونش از سرخی چشمان و لرزش صدایش پیداست. به نظرم این مادر شجاع تمام شگفتی های عالم را در خود جمع کرده است. لحظاتی بعد از آشنایی، مانند کسی که می خواهد گنجینه ای گرانبها را نشانمان دهد، عکس چهار فرزند شهید خود را می آورد و با افتخار، یکی یکی از آنها یاد می کند. پراکنده سخن می گوید. از زمان طاغوت و انقلاب و گاهی دوران دفاع