لایحه موسوم به «لایحه حمایت از خانواده»، تقدیمی دولت مردمی نهم به مجلس در مورخ یکم مرداد ماه سال 85، در روزهای پایانی عمر مجلس هفتم، کانون مخالفت های بحق تمامی فعالان زنان و مدافعان حقوق برابر در ایران شد و به نظر می رسید با وجود اعتراض های بی شماری که از سوی همه طیف های فعال صورت گرفته، اصولا لایحه مذکور از گردونه مصوبات و موارد مورد علاقه مجلس نشینان خارج شود.

هرچند مجلس هفتم با تدابیری معقولانه از تصویب این لایحه سر باز زد، اما مجلس هشتم در دومین ماه کاری خود دست به تصویب کلیات لایحه مذکور در کمیسیون حقوقی و قضایی می زند. سوال اولیه یی که به ذهن فرد خطور می کند این است که آیا اصولا