روحیه ی علمی جدید بر خلاف آنچه که در قرون وسطی رواج داشت سعی دارد که همه امور را بر مبنای قانون سببیت عام و بدون نیاز به یک عامل یا فاعل خارجی توجیه و تفسیر کند، حال آنکه اگر خود را به غفلت نزنیم هیچ امری را در جهان نمی توان بدین صورت توضیح داد. اگر ما نخواهیم قبول کنیم که خالقی برتر عالم وجود را آفریده است، لاجرم باید بپذیریم که عالم خودبه خود به وجود آمده، یا ماده قدیم و ازلی است. تصور ازلی بودن و قدمت ماده در جهانی که هر روز و هر لحظه در معرض فنا و نابودی و مرگ و شکست است بسیار خنده آور است و از آن مسخره تر این است که بپذیریم جهان خودبه خود خلق شده است، آن هم در شرایطی که تجربه انسان در همه