در کشتزاری دانه بلوطی دیدم، چیزی به ظاهر مرده و بی خاصیت. و در بهار، همان دانه بلوط را دیدم. ریشه دوانده و قد کشیده بود، این آغاز درخت بلوط بود که به سوی خورشید بالامی رفت.بی تردید شما این را معجزه می انگارید، با وجود این، چنین معجزه ای در رخوت هر پاییز و در شور و شوق هر بهار هزاران هزار بار اتفاق می افتد.

¤ جبران خلیل جبران- «عاشقانه ها»