در واکنش به ناتوانی صندوق بین المللی پول در مقابله با بحران اقتصادی جهان، کشورهای آسیایی موافقت خود را با تشکیل یک صندوق چند منظوره به نام صندوق پول آسیایی اعلام کردند.به گزارش فارس، در دهه 90نیز آسیا با بحران شدید مشابه بحران فعلیمواجه شد که همزمان با ورود بخش مالی اقتصاد جهانی به خصوص کشور های شرق آسیا به بحران، نشست صندوق بین المللی پول اواسط سپتامبر 1997 در هنگ کنگ برگزار می شد. در آن زمان ایسوکه ساکاکیبارا وزیر دارایی قدرتمند ژاپن که به <آقای ین> معروف شده بود، ایده تشکیل صندوق پول آسیایی را مطرح کرد. ساکاکیبارا بر این باور بود که صندوق بین المللی پول تحت نفوذ و سیطره تفکرات اقتصادی آنگلو ساکسونی است و قادر به حل مشکلات و چالش های اقتصادی آسیا نیست. این پیشنهاد به شدت از سوی لاری سامرس معاون پیشین وزیر دارایی آمریکا رد شد. آمریکا به شدت بر ضد صندوق پول آسیایی موضع گیری و اعلام کرد: صندوق پول آسیایی توانایی مقابله با بحران های پولی و مالی در آسیا را نخواهد داشت. کشورهای آسیایی پس از بحران مالی شرق آسیا، بار دیگر به تلاش های خود برای حضور موثرتر در اقتصاد جهانی ادامه دادند که اکنون بیش از 5/3 تریلیون دلار ذخایر ارزی خارجی در اختیار دارند. شرق آسیا بیش از دو سوم ذخایر ارزی جهان را در اختیار دارد. بر اساس پیشنهادات ساکاکیبارا، صندوق پول آسیایی می توانست به آسانی هر گونه مشکل و بحران مالی بین کشورهای آسیایی را حل و فصل کند. صندوق پول آسیایی مکملی برای صندوق بین المللی پول بود نه جایگزین آن. حال، وزرای دارایی کشورهای آسیایی موافقت خود را با تشکیل صندوق پولی چند منظوره با سرمایه ای بالغ بر 350 میلیارد دلار اعلام کرده اند. وزرای دارایی کشورهای آسیایی در حال رایزنی در خصوص نحوه مدیریت این صندوق، نظارت بر آن و نحوه دخالت در بحران های مالی و پولی احتمالی هستند. یکی از مهم ترین چالش ها برای تشکیل این صندوق، نوع روابط چین و ژاپن است که بزرگترین ذخایر ارزی جهان را در اختیار دارند.