پژوهش در ایران با در نظر گرفتن معیارهایی مثل اختصاص بودجه مناسب به آن از جهت درصدی از تولید ناخالص ملی، استقلال مراکز تحقیقاتی و محققان از جهت بهره گیری از بودجه تحقیقاتی، تراکم نتایج تحقیقاتی و اجتناب از تکرار تحقیقات، کیفیت نتایج و کاربرد آنها در برنامه ریزی یا اصلاح سیاست ها و اقدامات اجتماعی و اقتصادی واجد ویژگی ها و مشکلاتی است که از سه دهه پیش تاکنون به قدر انتظار تغییری نکرده است. به نظر می رسد اگر دهه اول انقلاب اسلامی را کنار بگذاریم که کشور درگیر جنگ و مشکلات ناشی از آن بوده است و تلاش دولت بیشتر مصروف حفظ استقلال کشور شده است و طبیعی است انتظار حل مشکلات پژوهش در آن دهه انتظار معقولی