کسی که خوش اخلاق باشد، با مردم خوش رفتاری کند، با لب خندان سخن بگوید ودر مقابل حوادث و مشکلات بردبار باشد، محبوب همه است،دوستانش زیادند، همه دوست دارند با او معاشرت و رفت و آمد کنند، عزیز و محترم است، به ضعف اعصاب و بیماری های روانی مبتلانمی شود،برمشکلات و دشواری های زندگی پیروز می گردد، از زندگی لذت می برد و به معاشرانش خوش می گذرد. امام صادق علیه السلام فرمود:"هیچ زندگانی گواراتر از خوش اخلاقی نیست." اما کسی که بد اخلاق باشد،با صورت درهم کشیده با مردم ملاقات کند، در مقابل حوادث و ناملایمات، داد و فریادش بلند شود، بی خود داد و قال راه بیندازد و تند خو و بد زبان باشد، زندگی تلخ و ناگواری خواهدداشت،