کپی رایت یکی از اشکال مالکیت معنوی است و به دارنده آن حق اختصاصی تولید یک کار، توزیع نسخه هایی از آن، انتشار عمومی آن و بازتولید مشتقاتی از آن کار را می دهد. این حق برای طول عمر خالق اثر به اضافه 70سال پس از مرگ وی وجود دارد.

(این دوره در کشورهای مختلف بین 50 تا 100 سال است-م.). برای این امر نیاز به فرآیند خاصی وجود ندارد و به صورت خودکار در مورد کار یک مولف اعمال می شود.

محافظت از کپی رایت، نامحدود نیست. خط مشی «کاربرد منصفانه» به این معنی است که مردم بدون پرداخت می توانند مقدار مشخصی از محصولات دارای کپی رایت را برای اهداف دانشگاهی یا ابتکاری به کار برند. لذا یک استاد دانشگاه ممکن است بخش هایی از یک فیلم را برای ارائه در کلاس انتخاب کند یا یک نویسنده از نویسنده دیگر نقل قول کند. به بیان دیگر از نظر قانون اندکی نشت از کپی رایت مطلوب است.