شایع ترین گونه از نشانه های خلقی که از سوی زنان در دوره بی درنگ پس از زایمان آزموده می شود، «اندوه پس از زایمان» یا «اندوه بچه» است. اندوه پس از زایمان، رخداد به نسبت شایعی است که در 50 تا 80 درصد زنان رخ داده و دربردارنده نشانه های گذرا و تغییر (شیفت)های شتابان خلقی همچون گریان بودن، برانگیختگی (تحریک پذیری)، اضطراب، کاستی کنش مایه (انرژی)، از دست رفتن اشتها و آزمودن احساس کلی درهم شکستن و فرو ریختن، به ویژه در ارتباط با تکالیف نگهداری از نوزاد است. بنا بر تعریف، اندوه پس از زایمان در سرشت خود، گذرا و ناماندگار است. آغاز این رخداد، پس از روز سوم بعد از زایمان (هنگامی که مادر بیمارستان را ترک