آرشیو چهارشنبه ۲۷ آبان ۱۳۸۸، شماره ۶۸۵۵
شعر و ادب
۱۹

نرود میخ آهنین در سنگ

کسی که طعم زبان عسل نمی فهمد

تو هرچه هم که بخوانی غزل، نمی فهمد

“حکایت نرود میخ آ هنین در سنگ”

نگو به سنگ، که ضرب المثل نمی فهمد

کسی که صنعت تشبیه را نمی داند

رکوع ماه و طواف زحل نمی فهمد

میان آینه و آب و شانه و گیسو

لطیفه ای است که آن را کچل نمی فهمد

حدیث درد به پایان نمی رسد اما

هزار حیف که این را اجل نمی فهمد

سید مرتضی کرامتی- بوشهر