آرشیو شنبه ۳۰ آبان ۱۳۸۸، شماره ۲۱۰۸
جهان
۳

نخست وزیر بلژیک، اولین رئیس اتحادیه اروپا شد

گروه بین الملل: نخست وزیر فدرالیست نه چندان مشهور بلژیک و یک عضو حزب کارگر انگلیس که تاکنون هیچ پست منتخبی نداشته به عنوان اولین رئیس اتحادیه اروپا و رئیس سیاست خارجی این اتحادیه انتخاب شدند. به گزارش شبکه تلویزیونی الجزیره، «هرمان ون رامپای» نخست وزیر بلژیک که تاکنون چهره شناخته شده یی در خارج از مرزهای این کشور نبوده است، در نشست دیروز رهبران 27 عضو اتحادیه اروپا به عنوان اولین رئیس اتحادیه اروپا انتخاب شد. «هرمان وان رامپای» یک سال پیش در حالی در کشورش بلژیک به قدرت رسید که بحران سیاسی بین فلامان ها و والون ها (فرانسه زبان ها) همه کشور را در بر گرفته بود. اما با توجه به توانایی و مهارت هایی که داشت توانست خیلی خوب این تنش ها را مهار کند تا جایی که بسیاری از بلژیکی ها وی را «ناجی ملت» نام نهادند. بنا بر این گزارش، در حالی رامپای به این سمت منصوب شد که مقامات انگلیسی از حمایت «تونی بلر» نخست وزیر سابق این کشور برای این سمت دست برداشتند و در مقابل سمت مسوول سیاست خارجی اتحادیه اروپا را برای «کاترین اشتون» نماینده تجاری این کشور در اتحادیه به دست آوردند. «هرمان وان رامپای» در کنفرانس خبری با اشاره به اینکه دوره شش ماهه ریاست اتحادیه اروپا این مزیت را دارد که تمام 27 عضو این اتحادیه در کار آن فعالیت می کنند، گفت: فقدان دورنمای لازم برای فعالیت های این اتحادیه از معایب است. بنا بر این گزارش، رئیس اتحادیه اروپا با اشاره به اینکه در حال حاضر کشور های اروپایی با چالش های قابل توجهی از قبیل بحران مالی جهانی و تغییرات جوی روبه رو هستند بر تلاش خود برای کسب رضایت عمومی تمام اعضای اتحادیه تاکید کرد. در واکنش به این اتفاق باراک اوباما رئیس جمهور امریکا انتخاب هرمان وان رامپای نخست وزیر بلژیک را به عنوان نخستین رئیس اتحادیه اروپا تبریک گفت. در همین راستا گوئیدو وستروله وزیر خارجه آلمان نیز انتصاب هرمان وان رامپای نخست وزیر بلژیک را به سمت نخستین رئیس اتحادیه اروپا و کاترین اشتون را به سمت نماینده عالی سیاست خارجی این اتحادیه تبریک گفت. اما در این میان منتقدان «هرمان وان رامپای» می گویند او جذبه (کاریزما) کافی برای احراز چنین سمتی ندارد و از این نگران هستند که مبادا نقش و عملکرد وی، به جای آنکه تجسم کننده اروپایی منسجم و یکدست در عرصه بین المللی باشد، تنها به یک نقش تسهیل کننده مصالحه محدود شود.