مفهوم شهروندی با شهرنشینی اگرچه امروز یکسان شمرده می شود، اما در اصل با یکدیگر متفاوت است. شهرنشین کسی است که به لحاظ جغرافیایی در یک شهر سکونت دارد و شهروند به شهرنشینی گفته می شود که فرهنگ شهروندی داشته باشد – چارچوبی ذهنی با عینیت رفتاری که می توان آن را «اخلاق شهروندی» خواند.

آگاهی از قوانین شهروندی و حقوق متقابل در میان افرادی که در یک شهر زندگی می کنند، شاید اساسی ترین بنیان درک و رعایت اخلاق شهروندی باشد. مهمترین و مشخص ترین نمونه های قوانین شهروندی در جامعه ای چون ایران را می توان سعی در نگهداری اموال عمومی، پیشگیری از ایجاد مزاحمت – از هر نوع، مشارکت در اداره شهر و ایجاد فضا و محله سالم و خودداری از ایجاد آلودگی محیطی و صوتی دانست.