نقدی بر مقاله «فقه در ترازو»

اثر عبدالکریم سروش

عبدالحسین خسروپناه

انتشارات کانون

اندیشه جوان

امروزه دین، بودنش در ساحت دنیای نوین را به تجربه نشسته است. ساحتی که با پرسش های بی شمار، به استقبال و یا مقابله با دین برخاسته است.

شریعت و نظام فقهی اسلام، در این میانه، پرسش هایی را نظاره گر گشته است که نظام حقوقی و اجتماعی جامعه اسلامی، بی دریغ نیازمند پاسخگویی به آنهاست.

آیا فقه برای تدبیر امور جامعه کافی است؟

تحول و دگرگونی در فقه برای پاسخگویی به نیازهای نو پدید، ممکن است؟

فقه تکلیف مدار است یا حق مدار و با انسان مدرن حق مدار که از حقوق بشر سخن می گوید چگونه ارتباط می یابد؟

فقه بخشی از نظام جامع اسلام بشمار می آید. با این پندار آیا می توان از جامعه فقهی به عنوان یک جامعه اسلامی یاد کرد؟

مولف این اثر، دکتر عبدالحسین خسروپناه، سعی دارد به پرسش هایی از این دست پاسخ گوید و به پاره ای از چالش های «فلسفه فقه» بپردازد.

علاوه بر این که به کلیاتی در باب فلسفه فقه هم اشاره می کند. به این اعتبار، نویسنده مباحث خود را در دو بخش «چیستی فلسفه فقه» و «چالش های فلسفه فقه» تدوین و تنظیم کرده است و به طرح پرسش و پاسخ هایی در این باب پرداخته است.