یکی از مسائلی که در کمدی های مدرن قابل توجه بسیاری از صاحبنظران عرصه تئاتر است توجه به ناکامی در برقراری ارتباطات انسانی است.

آشا محرابی یکی از بازیگران جوان است که در اثر «من حرفی ندارم... دنبالشو نگیر» به این موضوع توجه ویژه دارد.

وی در عرصه بازیگری سینما، تلویزیون و تئاتر فعالیت بسزایی داشته و شاید برای اولین بار به عرصه کارگردانی تئاتر قدم می گذارد.

از این رو نوع نوشتار و کارگردانی اثرش کاملا متفاوت است. محرابی ایده متن را از دل دو داستان (آلبرتو موراویا) از نویسندگان ایتالیایی که در ایران تقریبا ناشناخته بود انتخاب کرده و به فرهاد نقدعلی سفارش نویسندگی می دهد و پس از آماده شدن متن در جلساتی که با نقدعلی دارد متن را مختصر و منظم کرده و برای اجرا آماده می کند.