خانه ما پر مهر است و صفا

مادرم همسر یک جانباز است

رفته جنگیده پدر با دشمن

پدری خوب و زرنگ و ناز است

چست و چالاک پدر چون آهو

بوده در جبهه، همه می گویند

این شهیدان مزار شهدا

همه یاران قدیم اویند

پردرد است ولی می خندد

ویلچر هست چنان پاهایش

مانده جا، پای پدر بر سر مین

شده امروز عصاها پایش

مادرم سخت صبور است و پدر

گفته: “او هست شبیه زینب”

به پرستاری او مادر من

می نشیند به صبوری هر شب

مادرم روز به کارش مشغول

شب دعاگوی همه جانبازان

داده پارا پدرم در جبهه

تا که پاینده بماند ایران