با افزایش سن، سیستم عصبی انسان دستخوش تغییراتی نظیر کاهش وزن مغز و نخاع و کم شدن تعداد سلول های سیستم عصبی می شود. از طرف دیگر، سرعت انتقال پیام ها از سوی سلول های عصبی ممکن است کاهش یافته و رنگ دانه های قهوه ای از جنس چربی در سیستم عصبی تولید شود.

تجزیه سلول های عصبی و تجمع مواد زائد در بافت مغز در اثر افزایش سن بر احساسات افراد تاثیر گذاشته و واکنش به محرک های محیطی، قدرت تفکر و تصمیم گیری کاهش پیدا می کند. اگرچه ایجاد چنین تغییراتی طبیعی است، اما در زندگی عادی افراد سالمند مشکلاتی را ایجاد می کند.