آرشیو چهارشنبه ۳‌شهریور ۱۳۸۹، شماره ۲۹۲۹
فرهنگ و هنر
۵
باران عشق

نفسی ضعیف

وای از خطاهایی که انجام داده ام! پناه بر خدا از معصیت هایی که مرتکب شده ام! امان از عقوبت اعمالم! داد از آن همه گناهانی که پنهان و آشکارا به آن آلوده شده ام. ای خدای بزرگ و مهربانی که لغزش ها را محو می کنی و خطاها را می پوشانی! ای که بنده پشیمانت را از عیوب پاک می کنی و می آمرزی! مرا برای لغزش هایم مجازات مکن، چرا که شیطان توانا بود و من در برابر وسوسه های خناسانه او ضعیف بودم. حال که من دچار لغزش و خطا شده ام، مرا ببخش و مواخذه مکن که با نامه ای سیاه از اعمال ناصواب آمده ام.

پروردگارا! تو بر من نعمت عطا کرده ای، حال آن که من خطا کرده ام. پس شایسته است که مرا برای گناهان و کفران نعمت ها سرزنش و مجازات کنی که تو خدای توانایی و من بنده حقیر و پشیمان توام. خدای من! جای آن است که مرا هدف تیر بلاها قرار دهی و به آفت هایی که خود موجب آنم، مبتلاکنی، ولی صبر و استقامت من کم است و با نفسی ضعیف در پیشگاه تو معصیت کرده ام. پس مرا از بلامحفوظ بدار که دار دنیا را بلاپوشانده است. من به نفس خود ستم کرده ام و سزاوار بلایم تا ادب شوم، ولی ترس این تادیب مرا فرا گرفته است. اله من! ای عزیز بزرگواری که عزت حقیقی از آن توست، مرا به تیر بلاو نیاز مادی ادب نکن، ای که قدرت جهان و هر چه در آن است، از توست.