خطیب محترم نماز جمعه تهران در سخنان خود در نماز جمعه اخیر از ضرورت اعمال محدودیت بیشتر بر حق مرخصی رفتن زندانیان سیاسی یا به تعبیر وی «زندانیان فتنه گر» سخن گفت و بر این امر تاکید کرد که اعطای مرخصی به این گونه زندانیان همانند فرصت دادن به سارقان است تا دوباره به سرقت های خود ادامه دهند. (روزنامه شرق، 22 آبان ماه جاری، به نقل از خبرگزاری فارس) وی در ضمن سخنان خود از گلایه های کارکنان وزارت اطلاعات درخصوص اقدامات دستگاه قضایی سخن گفت و اینکه این کارکنان اطلاعات یا به تعبیر ایشان «بچه های اطلاعات» پیش وی آمده و در مورد مرخصی دادن به زندانیان سیاسی یا عدم اقدام جدی در دستگیری بعضی از این افراد از سوی دستگاه قضایی، اظهار ناراحتی کرده اند. در مورد این بخش از سخنان آیت الله جنتی جای سخن فراوان است، لیکن از حیث اینکه بیان مطالب مذکور به حوزه های مختلف جامعه ارتباط پیدا می کند، نگارنده بیان چند نکته را به طور اجمال ضروری می داند. 1- اصولا فلسفه برگزاری نماز جمعه و ماموریت اصلی خطیب جمعه، همان طور که از اسم این نماز برمی آید، مربوط به ایجاد وحدت و جمع ساختن تفرقه هاست و تفاوت عمده سخنرانی در نماز جمعه با سخنرانی های دیگر در همین نکته اصلی است. در واقع خطیب جمعه، صرف نظر از اینکه شاید مسوولیت هایی هم ممکن است برعهده داشته باشد یا نداشته باشد، در نماز جمعه در قامت یک رجل قضایی یا اجرایی نباید ظاهر شود. او امام جمعه است و باید جامعه را در جهت جمع شدن و جلوگیری از تفرقه و تشتت، امامت و رهبری کند. امام جمعه سخنگوی یک جریان یا حزب سیاسی نیست، پس سخنان او در مقام سخنگو بودن یک تفکر خاص سیاسی نباید باشد. ممکن است در محل دیگر و تریبون دیگری، امکان بیان خیلی از مسائل سیاسی باشد، اما تریبون نماز جمعه، ماموریت خاص خود را دارد و جای بیان گله های کارکنان یک وزارتخانه از یک دستگاه دیگر و مسائل خاص مربوط به یک پرونده قضایی و امثال آن نیست.