واحد ترجمه معمولا همان واحد زبان شناختی ای است که مترجم آن را در هنگام ترجمه به کار می برد. نظریه پردازان حوزه ترجمه واحدهای مختلفی، از جمله کلمه، گروه، بند، جمله و حتی سطوحی بالاتر، نظیر متن و سطح «بینامتنی» را به عنوان واحد ترجمه پیشنهاد کرده اند.

نیومارک به این نکته مهم اشاره کرده است که «در فرایند ترجمه، تمامی رشته های کلامی، چه کوتاه و چه بلند، را می توان در زمان های مختلف و نیز به طور همزمان به عنوان واحد ترجمه به کار برد.»

شاید بتوان جمله را متداول ترین واحد ترجمه برشمرد، اما با توجه خاص به مسائل ناشی از ترجمه کلمات منفرد یا گروه ها در یک بافت خاص مهم است که نقش کل متن و ارجاعات آن به عناصر خارج از متن هم مدنظر قرار گیرند.