ایران شرایط خاصی دارد. کمتر کشوری است که در دوره معاصر نزدیک به یک دهه جنگ را تجربه کرده باشد؛ جنگی که بارها در آن مناطق مسکونی ایران بمباران شدند. اما این همه داستان نیست. شاید عجیب به نظر برسد که 22 سال پس از جنگ، کودکی 15ساله را جانباز – با مفهوم مصدومیت جنگی- دید. جنگ در بسیاری از مناطق مرزی ایران با پذیرش قطعنامه پایان نیافت، بلکه سال هاست در این مناطق مردم با ادوات و ابزار باقی مانده و عمل نکرده مین دست و پنجه نرم می کنند. در این وضعیت وجود سازمان عریض و طویلی مانند بنیاد شهید و امور ایثارگران لازم و بدیهی به نظر می رسد اما اینکه این سازمان چقدر توانسته است همه جانبازان و قربانیان جنگ