تو مادر دو شهید عبدی بودی

عطر پدر امید عبدی بودی

از صبر تو روسیاه شد دشمن تو

تو مادر روسپید عبدی بودی

پرنده

چون مادر دلخون شهیدان بودی

پس لایق آن بهشت رضوان بودی

مانند پرنده ای پریدی رفتی

یک چند در این محله مهمان بودی