دیدن تئاتر همواره مستلزم وقت و زمان به اضافه هزینه تماشاگر است؛ از سوی دیگر تئاتر به دلیل کیفیت اجرا، بازی های سنگین و در مواردی اغراق آمیز، امتداد زمان و عدم تغییر صحنه ها در مدت زمان کوتاه امکان تبدیل به یک اثر تصویری، شبه سینمایی را ندارد. ریتم تئاتر، حتی کندتر از ریتم یک مستند است که به جزئی ترین امور زندگی می پردازد. زیرا انسان ها در امور زندگی همواره با شتاب عمل می کنند. گاهی سرعت صحنه های مستند از ریتم یک فیلم سینمایی هم تندتر است. بنابراین آنچه در صحنه فی النفسه شکل می گیرد، فیلم نمی شود. پیش از این تجربه ضبط تئاترهای صحنه را داشته ایم؛ اما استیل کارگردان و زبان تصویربرداری از تئاترها