پس از کشته شدن خلیفه سوم، مردم به اصرار از حضرت علی(علیه السلام) خواستند که امر خلافت را بر عهده گیرد. بنا به فرمایش خود امیرالمومنین(علیه السلام) در نهج البلاغه، مردم آن چنان به خانه آن حضرت هجوم آوردند که نزدیک بود امام حسن و امام حسین(علیهما السلام) زیر دست و پا له شوند. از جمله این افراد، یکی هم «طلحه» بود. طلحه خود مدعی خلافت بود و سال ها پی فرصتی بود تا نوبت به او برسد. او از کسانی بود که مردم را برای کشتن عثمان تحریک می کرد و تصورش این بود که اگر عثمان کشته شود مردم با او بیعت خواهند کرد. پس از کشته شدن عثمان و با اوضاعی که پیش آمد، برخلاف تصور اولی، طلحه دید که زمینه به هیچ وجه برای