نقش مردم و قیام های مردمی در شکل گیری انقلاب اسلامی گواهی صادق بر مردمی بودن انقلاب اسلامی است. در این میان وجود برخی قیام های خودجوش به لحاظ اثرپذیری در تداوم انقلاب اسلامی به عنوان قیام های شاخص و الگو در تاریخ انقلاب اسلامی و سند افتخار گذشتگان مطرح می شود.

از جمله قیام های شاخص و مطرح در تاریخ خونبار انقلاب اسلامی می توان به قیام خونین مردم ورامین در 15 خرداد 42، قیام مردم انقلابی قم در 19 دی 56 و قیام سراسر افتخار مردم تبریز در 29 دی 56 اشاره کرد. وجود شاگردان برجسته امام خمینی در شکل گیری این قیام ها و اعتماد و اطمینان مردم منطقه به این شخصیت های برجسته قابل توجه است. در این میان با هدف تداوم قیام های خودجوش در دیگر استان ها و مناطق کشور و جلوگیری از خاموشی شعله های پرفروغ انقلاب، مردم دارالمومنین یزد به میدان آمدند. مردم انقلابی و غیرتمند یزد در پرتو شخصیتی برجسته که درس انقلاب را از سرچشمه اصلی انقلاب یعنی امام خمینی آموخته بود گردهم آمدند تا در دنباله قیام مردم تبریز دیگر بار شعله های انقلاب را از دیار کویر ایران اسلامی بر آسمان این کشور شعله ور کنند.

آری دوستان انقلاب و عاشقان امام خمینی دست در دست هم در گرد یار راستین امام شهید مظلوم آیت الله صدوقی حلقه زدند و این بار آتش از آسمان کویر ایران در خیمه خاندان پهلوی افتاد و برگی دیگر بر افتخارات مردم یزد افزوده شد و 10 فروردین سال 57 روزی افتخارآفرین برای نسل های گذشته و آینده یزد ثبت تاریخی شد. هر چند این بار نیز رژیم سفاک پهلوی همچون دیگر شهرهای کشور بر روی مردم آتش گشود اما هرگز این قطره های آب نتوانست آن شعله های سرکش آتش را خاموش کند.