آرشیو شنبه ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۰، شماره ۴۷۸۰
فرهنگ و اندیشه
۲۲

نظریه سیبرنتیک

نوربرت وینر پدر علم سیبرنتیک لقب گرفته است. او این نظریه را در سال 1948 مطرح کرد. از دیدگاه وی سیبرنتیک دانشی است که از دستگاه های خود تنظیم کننده و مفاهیم هدایت و تنظیم بحث می کند و نوع پیشرفته نظریه سیستم ها محسوب می شود. وینر، سیبرنتیک را علم ارتباطات موثر در انسان و ماشین تعریف می کند.

پیچیدگی، پویایی، احتمال گرا بودن (عدم قطعیت)، وابستگی به یکدیگر مهمترین اصول سیبرنتیک هستند. مسئله اصلی در این علم، گسترش رهیافت های غیرمتعارف در زمینه کنترل، داده پردازی، تکنولوژی کامپیوتری و نرم افزار و سیستم های خودکار در عرصه های مختلف علم، صنعت، اقتصاد و فرهنگ است. در واقع علم سیبرنتیک تلفیقی است از علم روانشناسی، منطق، ریاضی و فلسفه که با عصر دوم انقلاب صنعتی (انقلاب ارتباطات) ظهور و بروز گسترده یافت. هوش مصنوعی که امروزه در سیستم های پیشرفته رایانه ای مطرح است با علم سیبرنتیک مرزهای مشترکی دارد که از این حوزه های مشترک در پیشبرد ایده های خود بهره می گیرد.