برشی از یک مثنوی بلند تقدیم به مقام معظم رهبری

شروه های یا خمینی بر لب است

شجاع الدین ابراهیمی

سالگشت ثلمه ای بر مذهب است

شروه های «یا خمینی» بر لب است

وا مصیبت«نیمه خرداد» شد

بیستون عشق بی فرهاد شد

«بیست و یک سال» از غم هجران گذشت

ماتمی بر مردم ایران گذشت

در جماران«روح- الله» است این

صندلی خالی ماه است این

پیر من! در جمع یاران نیستی

در«حسینیه جماران» نیستی

ماه مبهوت از سرشک و آه من

آسمان کو چشم «روح الله» من

ای پدر جایت همیشه در دل است

درد و داغ این یتیمی مشکل است

ای چراغ راه ما عرفان تو

بی تو تنهایند فرزندان تو

شمع بودی شعله شعله سوختی

عشق و عرفان را به ما آموختی

ما چه باید با گل پرپر کنیم

برگریز باغ را باور کنیم؟

خانه های شیعیان بیت الحزن

تسلیت مولای ما «یا بن الحسن»

حرف لبها نیست این حرف دل است

بی«خمینی» بودن ما مشکل است

خوش به حال ما که ایمانی شدیم

عاشق «پیر جمارانی» شدیم

غیر «روح الله» یک ماهی نبود

از «خمینی» تا خدا راهی نبود

در عزای پیر ما-مولای ما

می رسد تا عرش واویلای ما

نام او یاد آور مولای ماست

یاد او آرامش دلهای ماست

***

عشق یک نقش است در دو آینه

ترجمه کردم «خمینی»؛ «خامنه»

نسل «حزب الله» یاران تواند

تا فقاهت هست قائم بر ولی

«خامنه ای» رهبر و «سید علی»

سایه ات بر سر همیشه مستدام

ای امام عاشق والامقام!

نهضت حق فخر نامی می کند

«خامنه ای» تا «امام»ی می کند